Strandapósturinn - 01.06.1976, Blaðsíða 32

Urriðavötn í Bjarnarfjarðarhálsi, Reykjafjarðará og Kjósará í
Reykjarfirði, en í öllum tilfellum er um talsvert fall að ræða en
lítið rennsli og virkjanir því aðeins nokkur hundruð Kw að stærð.
Þá má geta þess að á nokkrum stöðum í sýslunni hagar þannig
til að virkja mætti bæjarlæki til heimilisnota en ekki verður farið
nánar út í þá sálma hér.
Lokaorð
Að lokum skal tekið fram, að þær hugleiðingar, sem hér hafa
verið settar fram hafa í sjálfu sér lítið hagnýtt gildi. Benda má á
að orkuvinnsla er ekki mjög staðbundin, því flytja má orkuna
um háspennulínur langa vegu. Orkuþörf Strandasýslu má því
auðveldlega fullnægja með tengingu við aðalveitukerfi landsins,
en segja má að „hollt er heima hvað“ í þessum efnum sem
öðrum.
Þetta á ekki síst við um þéttbýlissvæðið við Steingrímsfjörð og
nágrannabyggðir, sem tengdar eru veitusvæði Þverárvirkjunar,
þar sem háspennulína er flytti orku inn á svæðið kæmi til með að
liggja um fjalllendi og því í eðli sínu nokkuð ótrygg. Æskilegt er
því að fullnægja orkuþörfinni á hverjum tima með virkjunum á
svæðinu sjálfu, svo framarlega sem verð slíkrar orku er sam-
bærilegt við aðflutta orku.
Þá er og augljóst að virkjun Hvalár, ef gerð verður, mun verða
mikil lyftistöng fyrir Árneshrepp ekki aðeins vegna orkunnar
heldur einnig vegna samgöngubóta og annars hagræðis sem af
slíkum framkvæmdum leiðir.
Það er því ekki alveg út í hött fyrir heimamenn að gera sér
grein fyrir hvort og þá hverjir möguleikar eru í þessum efnum í
héraðinu.
30