Bjarmi - 01.04.2021, Blaðsíða 21

bjarmi | apríl 2021 | 21
Bjarmabros
Í UMSJÁ MAGNÚSAR VIÐARS SKÚLASONAR
RANNSÓKNIN
Landsbyggðarprestur nokkur átti erindi
í höfuðborgina rétt eftir páska og kom í
bæinn síðla kvölds. Nokkuð var um liðið
síðan presturinn kom í höfuðborgina og því
var viðbúið að hann áttaði sig ekki á þeim
skipulagsbreytingum sem höfðu verið gerðar
í bænum. Eitt af því sem hann hafði ekki séð
voru eftirlitsmyndavélar í umferðinni og hann
gætti hann þess sérstaklega að vera innan
hraðatakmarkana ef hann skyldi rekast á
slíka myndavél. Þegar hann var kominn inn
fyrir bæjarmörkin þá tók hann eftir því að
fram undan væri myndavél þannig að hann
passaði að vera á réttum hraða. Um leið og
hann keyrði fram hjá myndavélinni þá birtist
fyrir honum þessi feiknarlegi leifturblossi og
ljóst að eftirlitsmyndavélin hafði tekið mynd
af prestinum. Honum brá eðlilega við það
enda hafði hann ávallt passað sig að fylgja
umferðarreglunum eins vel og mögulegt
var. Mögulega var myndavélin hreinlega
biluð þannig að presturinn sneri við á næstu
gatnamótum og keyrði til baka til þess að
geta keyrt aftur fram hjá myndavélinni.
Þegar hann nálgaðist myndavélina aftur
passaði hann sig á að vera 5 km undir
hámarkshraðanum. Um leið og hann keyrði
fram hjá myndavélinni kom þessi blossi aftur
og aftur var búið að taka mynd af honum. Nú
hætti prestinum að lítast á blikuna þannig að
hann ákvað, í þvermóðsku sinni, að reyna
þetta aftur og ætlaði að vera 10 km undir
hámarkshraðanum. Um leið og hann keyrði
fram hjá myndavélinni þá small flassið aftur
og enn ein myndin tekin af prestinum. Hann
reyndi þetta í tvígang aftur og var undir
lokin á gönguhraða fram hjá myndavélinni
og samt tók hún mynd af honum. Þá gafst
presturinn endanlega upp og hætti að spá
í þetta skrapatól sem var augljóslega bilað
enda ekki nokkurt vit í því að taka mynd af
bíl sem var varla að hreyfast á götunni. Eftir
vikudvöl í höfuðborginni hélt presturinn heim
á leið. Þegar hann kom heim í sveitina biðu
hans 5 umslög frá Lögreglunni í Reykjavík.
Forviða opnaði presturinn umslögin og las
yfir efni bréfanna. Þar kom fram í hverju
og einu bréfi að sekt hafði verið gefin út
á prestinn fyrir að vera ekki með spennt
bílbeltið við akstur.
FARIÐ EFTIR REGLUNUM
Siggi litli var statt og stöðugt að ögra
kennurunum í skólanum og ekki leið sá
dagur að hann væri ekki kominn í einhver
vandræði. Hvort sem það snéri að
bekkjarfélögum hans eða kennurunum þá
var Siggi litli alltaf með eitthvert vesen og
stutt í stríðnina hjá honum. Það sem hélt
honum þó á floti gagnvart skólastjóranum
var að hann var oft og iðulega duglegur að
sinna náminu og skilaði heimavinnunni sinni
ávallt á réttum tíma. Það var því ekki laust
við að kennararnir hötuðu að elska þennan
prakkara. Einn daginn kom Siggi litli heldur
dapur í skólann og tóku flestir eftir því að
hann var ekki alveg samur við sig. Enginn
prakkaraskapur, engin fíflalæti, bara rólegur
Siggi sem sagði ekki neitt. Kennarinn gekk
upp að Sigga litla og spurði:
„Siggi minn, er ekki allt í lagi? Var ekki
fínt hjá þér um helgina?“
Siggi svaraði: „Jú, það var svo sem
allt í lagi.“
Kennarinn spurði þá aftur hvort
eitthvað annað væri að og af hverju hann
væri svona niðurlútur.
Siggi spurði þá til baka: „Kennari, er
hægt að refsa manni fyrir eitthvað sem
maður hefur ekki gert?“
Kennarinn horfði forviða á drenginn
og svaraði því til að auðvitað ætti ekki að
refsa neinum fyrir eitthvað sem þeir hafa
ekki gert.
Siggi leit þá upp, brosti sínu stærsta
prakkarabrosi og sagði: „Jæja, frábært, ég
nefnilega gleymdi að gera heimavinnuna
mína um helgina!“