Bjarmi - 01.04.2021, Blaðsíða 42

| bjarmi | apríl 202142
„ÉG ÆTLA AÐ HAFA HÉR
BIBLÍULESTUR.“
Síðan hófst hann handa við útlistun
náðarboðskaparins af festu og nákvæmni.
Hann lagði áherslu á góðu játninguna, hve
mikill kraftur og sigur fælist í því að játa Jesú
Krist sem frelsara sinn og lækni allra meina.“
Salbjörg og nokkur systkini hennar í
Kristi sem búsett voru í Hafnarfirði nutu um
tíma leiðsagnar Sigurðar. Auk Salbjargar
voru það Einar Einarsson klæðskeri sem þá
var í KFUM, kona hans Helga Þorkelsdóttir
formaður Kristniboðsfélagsins þar í bæ.
Halldóra, systir Einars, formaður KFUK í
Hafnarfirði og Halldór Skagfjörð. Þetta fólk
þráði að vegsama Drottin með vitnisburðum
og að útbreiða kærleiksboðskap Hans.
Þar kom þó að Sigurður kunngjörði að
starfi sínu væri lokið hérlendis og hélt heim til
Kanada. Hópurinn hittist áfram og stækkaði
og styrktist í náð Drottins. Að nokkrum tíma
liðnum varð augljóst að Kristur Jesús bar á
sérstakan hátt vitni með Guðrúnu sem nú
var farin að útlista orðið og biðja fyrir sjúkum
til lækninga og frá þeim tíma þjónuðu þær
Salbjörg og Guðrún saman. Markmið þeirra
var ætíð að efla Guðs ríki með þvi að ganga
fram í hlýðni við orðið, svo þeir sem heyra
vildu mættu njóta náðar Guðs í Kristi Jesú til
líkama sálar og anda.3
Salbjörg hafði ekki jafn sýnilegt hlutverk
í þjónustunni og Guðrún þó jafnframt megi
fullyrða að án hennar framlags hefði sú
þjónusta ekki verið söm. Þær störfuðu saman
í 60 ár og á þeim tíma hélt Salbjörg Guðrúnu
heimili og áleit það sitt helgasta hlutverk
að hlúa að þessum þjóni Drottins svo verk
andans mættu fá framgang. En jafnframt því
tók hún fullan þátt í bæði fyrirbænaþjónustu,
sálgæslu og móttöku gesta jafnt nótt sem
nýtan dag.
GUÐRÚN JÓNSDÓTTIR Í HÖRGSHLÍÐ
(7. OKTÓBER 1901- 14. OKTÓBER
1994)
Guðrún var frá bænum Vatnsfjarðarseli
í Reykjafjarðarhreppi við Ísafjarðardjúp.
Hún var tvíburi og hét systir hennar Kristín
Margrét. Þær voru yngstar af sjö systkinum.
Foreldrar hennar voru Jón Jónsson frá Keldu
í Reykjafjarðarhreppi og Guðbjörg Guðrún
Sveinsdóttir frá Hesti í sömu sveit. Móðir
Guðrúnar lést af barnsförum árið 1903 þegar
þær Guðrún og Kristín voru 2ja ára gamlar.
Faðir Guðrúnar hélt heimili fyrir börnin en
Þegar Guðrún var fjögurra ára var hún sett
í fóstur hjá prestshjónunum í Vatnsfirði, þeim
Páli Ólafssyni prófasti og konu hans Arndísi
Pétursdóttur og þar ólst hún upp.
Guðrún var 21 árs þegar hún hóf nám í
ljósmæðrafræði í Reykjavík. Hún útskrifaðist
sem ljósmóðir frá Ljósmæðraskóla Íslands
í maí árið 1923. Hún hóf störf að námi
loknu sem ljósmóðir í heimabyggð sinni
Reykjafjarðarumdæmi og starfaði þar í
sjö ár. Þaðan lá leið hennar til Akureyrar
þar sem hún starfaði bæði við hjúkrun og
ljósmóðurstörf í eitt ár. Hún vann svo í eitt ár
á fæðingardeild Landspítalans áður en hún
réði sig sem ljósmóður í Hafnarfirði. Þar vann
hún næstu þrjú árin eða frá 1932-1935 en
þá hætti hún störfum sem slík og skilaði inn
ljósmæðraleyfinu. Við tók áratuga samstarf
Guðrúnar og Salbjargar og segja má að þar
hafi hún sinnt hlutverki andlegrar ljósmóður
sem starfaði með Guði við að taka á móti,
hlúa að og stuðla að vexti og varðveislu
guðsbarna.
TRÚARLEGAR RÆTUR OG TENGSLIN
VIÐ KFUK Í HAFNARFIRÐI
Guðrún var alin upp við játningargrundvöll
hinnar evangelísk-lúthersku kirkju á
prests setrinu við Ísafjarðardjúp upp úr
aldamótunum 1900. En einmitt á þessum
árum upphófst mikil andleg vakning í Los
Angeles í Bandaríkjunum sem breiddist
út um allan heim og barst einnig hingað til
Íslands. Upphaf þessarar hreyfingar hérlendis
má rekja til Vestmannaeyja, nánar tiltekið í
Betel, kirkju hvítasunnumanna. Þar þjónaði
norskur forstöðumaður, Erik Asbø, sem talinn
er frumkvöðull hvítasunnuhreyfingarinnar
á Íslandi. Hvítasunnusöfnuðirnir bæði í
Reykjavík og á Akureyri voru stofnaðir árið
1936. En vakningin hafði einnig áhrif á starfið
í KFUM og KFUK og þar hófst þjónusta
Guðrúnar árið 1935. Samkvæmt lýsingu
sjónarvotta fékk hún náðargjöf heilags anda
að biðja fyrir sjúkum og kenna Guðs orð á
SAMKVÆMT
ALDARHÆTT­
INUM VAR
ÞAÐ EKKI
TIL SIÐS
AÐ KONA
PRÉDIKAÐI
OG KENNDI
GUÐS ORÐ