Strandapósturinn - 01.06.1996, Blaðsíða 115

naut við, rétd honurn hjálparhönd þegar hann þurfti þess með og
skemmti honum hvert með sínu móti. En eins og fyrr segir ílentist
það þar ekki, líkaði ekki sambýlið eða falaði sér annars og betra
húsnæðis. Og aftur var Sumarliði orðinn einn. Hann hafðist
þarna við í nokkur ár til viðbótar en gafst þá upp á einverunni og
flutti til Isafjarðar 1944 og þaðan nokkru síðar til Reykjavíkur þar
sem hann bjó svo til dauðadags. En áður en hann yfirgaf æsku-
stöðvarnar keypti hann jörðina, en selda hana síðar aftur hlutafé-
lagi. Eg held að Sumarliði hafi í takmörkuðum mæli þurft á því að
halda að lúta annarra stjórn frá því að hann fór af framfæri
foreldra sinna, nema þá rétt á meðan hann stundaði sjó undir
stjórn Sölva bróður síns, en upp frá því hafi hann verið sjálfráður
um allar athafnir sínar. Eins og að framan getur var Sumarliði
sívinnandi og stuttu eftir að hann kom til Reykjavíkur hóf hann
byggingu íbúðarhúss úti á Seltjarnarnesi. Ekki veit ég hvort hann
flutti nokkru sinni í það sjálfur enda húsið alltof stórt handa
honum einum. Síðar breytti hann því í þrjár íbúðir að mig minnir
og leigði þær allar út. Húsi þessu fylgdi stór lóð og á henni byggði
hann nokkur lítil timburhús sem hann seldi svo hverjum sem hafa
vildi. Eg held að sum þeirra séu enn í notkun suður í Hafnarfirði
og víðar. Að þessum húsasmíðum vann hann þar til Trésmíðafé-
lag Reykjavíkur komst í málið og stöðvaði þessar framkvæmdir
hans með öllu honum til mikilla leiðinda, því að þetta fannst
honum eiga að vera sitt hlutverk hvað sem duttlungafullum sér-
hagsmunahópi leið. En hann var því miður réttindalaus og í
borginni þurftu rnenn víst að hafa próf upp á alla skapaða hluti,
máttu jafnvel ekki handleika hefíl og sög nema að hafa próf upp á
það. Norður í Höfn talaði enginn um próf og réttindi til þess að
mega framkvæma hlutina.
Eftir þetta áfall mun hann hafa snúið sér að því að kaupa og
leigja gömul hús. Hvort það skilaði einhverju umtalsverðu í aðra
hönd vita þeir einir sem erfðu þennan óstöðvandi eljumann.
Sumarliði lést í Reykjavík f974.
Eg held að hann hafi er á leið verið einmana sál sem hafði
takmarkað álit á samtíð sinni og sviptingum nýrra tíma.
113