Strandapósturinn - 01.06.1996, Blaðsíða 120

Fyrir utan skipbrotsmannaskýlið í Furufirði. Á myndinni eru höfundur
og Birgir sonur hans.
bátnum þar sem hann siglir út spegilsléttan fjörðinn. Hann fjar-
lægist óðum, og hverfur loks út úr firðinum. Nú verður ekki aftur
snúið, úr þessu verðum við eingöngu að treysta á okkur sjálfa.
Það hafði verið reynt að fá okkur til að hætta við þessa ferð og var
þetta talin fífldirfska ein. En við vorum á öðru máli þá.
Klukkan er sex að kvöldi er við leggjum á brattann upp og yfir
Skorarheiði. Sú leið er talin tveggja klukkutíma gangur í góðu
færi. Ekki höfðum við farið langt þegar þyngjast fór fyrir fæti og
þegar upp í Skorardalinn kom var færðin orðin mjög slæm. Leist
okkur hreint ekki á blikuna. Óðum við snjóinn stundum í mitti.
Eftir tveggja klukkutíma göngu náðum við upp á heiðarbrúnina.
A háheiðinni er Skorarvatn, yfir því lá nú mikill snjór. Að sunn-
anverðu við vatnið er merkt leið með staurum. Ekki var annað að
sjá en þar væri allt á kafi í snjó. Við tókum þann kostinn að fara
beint yfir vatnið. Færðin var mjög slæm og miðaði okkur hægt
áfram. Þá var frostlítið og urðum við því blautir. Þá fór þreyta að
segja til sín. Við vorum með töluverða bagga, tuttugu og fimm til
118