Strandapósturinn - 01.06.1996, Blaðsíða 142

Síðan hófst nújólabaksturinn. Þá hafði verið safnað þurrum og
góðum eldiviði til að kynda eldavélina. Við horfðum hugfangin á
fallegu kökurnar sem mamma útbjó. Sérstaklega man ég eftir
kökunum sem hún flatti út þunnar og stakk svo út með laufóttu
móti og þegar þær voru bakaðar skreytti hún þær með mislitum
glassúr.
Síðan tók við jólahreingerningin, þvegið og viðrað. Við börnin
vorum send til að ná í lyng sem átti að láta á jólatréð. Stundum
þurfti að róta upp snjónum til að ná í lyngið. Jólatréð var heima-
smíðað úr tréstaur á fæti og tréspaðar voru festir inn í, styttri efst
og svo lengri þegar neðar dró. A þessa tréspaða voru festar
kertaklemmur sem kertin stóðu í. Tréð var þakið með lynginu og
náði fram á greinarnar. Þetta er það yndislegasta jólatré í huga
mínum með litlu snúnu kertunum gulurn, rauðum, grænum,
bláum og hvítum.
Svo var farið í kaupstaðinn, þegar strandferðaskipið var komið
að norðan frá Akureyri, en með því kom sending frá móður-
ömmu minni Ágústínu og Benedikt bróður mömmu og sending-
in var eplakassi sem þau sendu okkur fyrir öll jól. Ilmurinn af
eplunum sem lagði frá búrinu var stórkostlegur en við fengum
ekki að borða þessa dásamlegu ávexti fyrr en á jóladag. Kind var
slátrað til að fá nýtt í jólasteikina á aðfangadag. Ríflega var tekið
til af sauðahangikjöti, sem var æfinlega soðið á Þorláksmessu og
þá var mikið af laufabrauði bakað, sem allir tóku þátt í sem gátu.
Um kvöldið þegar við börnin vorum komin í rúmið, þá lokuðu
pabbi og mamma sig inni í rauðu stofu, sem kölluð var, og
skreyttu jólatréð með lyngi og smákörfum og kramarhúsum sem
við krakkarnir höfðum gert, einnig var til eitthvað fleira smádót
og svo kertin á hverri grein í ótal litum. Svo var stofunni læst og
við fengum ekki að líta á þessa dásemd fyrr en á aðfangadags-
kvöld.
Svo loks rann upp aðfangadagur. Það var lögð síðasta hönd á
að búa upp rúmin og setja á hrein og fín rúmföt. Ný nærföt,
sokkar og skór voru lögð á hvert rúm. Gólfin skúruð og allir
olíulampar fylltir, nýfægðir og fínir. Húsið angaði allt af hreinlæti
og mamma farin að steikja kjötið og setja í stóran pott. Þá vorum
140