Bibliotheca Arnamagnæana - 01.10.1977, Page 39
Håkonar saga Håkonarsonar (NBA 55A)48. Bortset fra disse blade er
håndskriftet gået tabt; størstedelen brændte ligesom Kringla i 1728.
Jofraskinnabladene dateres til første fjerdedel af det 14. århundrede
eller ca. 132549; ifølge Ole Widding er de hovedsagelig to skriveres værk,
medens to andre hænder har skrevet mindre stykker50. Nært beslægtet
med disse skriverhænder, særlig hånd II, som også findes i fragmentet
AM 325 VIII 5b (Håkonar saga Håkonarsonar), er en hånd som af Ole
Widding er fundet i tre fragmenter, AM 325 VIII 3c og 4a (Sverris saga
og Briglunga sogur, formentlig rester af samme håndskrift) og AM 238
XVII fol. (Gy&inga saga). Stefån Karlsson51 har videre påpeget at den
sidstnævnte hånd er nært beslægtet med hånd II i Eirspennill, som også
findes i AM 20b II fol. (se ovenfor, s. 22).
For oversigtens skyld skal der gives en grafisk fremstilling af Ole
Widdings og Stefån Karlssons iagttagelser vedrørende slægtskabet mel-
lem skriverhænderne i de syv håndskrifter der er nævnt i dette og fore-
gående afsnit (en stiplet linje mellem to numre betyder at hænderne er
beslægtede, medens en ubrudt linje betyder at de er identiske):
E I E ii
20b ii
238 XVII
325 VIII 325 VIII
3c 4a
325 VIII
5b
J I - J ii
221
E III
J III ........J IV
Gruppen knyttes foruden af det palæografiske slægtskab sammen af
at der er nært tekstmæssigt slægtskab mellem Hkr.-teksterne i Eir-
48 Faksimiler i De bevarede brudstykker af skindbøgerne Kringla og Jofraskinna, ud g. ved
Finnur Jonsson (STUAGNL), København 1895.
19 Op. cit., s. v.
50 Håndskriftanalyser, Opuscula I, BiblAM XX, København 1960, s. 86—93.
51 Sagas of Icelandic Bishops, s. 59.
25