Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.2005, Blaðsíða 239
C-redaktionen af Egils saga
229
bevidnet i hele fire fragmenter fra ca. 1300 (udgivet foran s. 51-182,
209-227). Hovedhåndskriftet er Wolfenbuttel, Cod. Guelf. 9. 10. Aug.
4to (også fragmentarisk og vistnok ufuldendt; siglum: W), som er om-
trent samtidigt med M og tillige indeholder en tekst af Eyrbyggja saga
(for nylig udgivet af Forrest S. Scott i EyrbEA, København 2003).
Håndskrifterne af C-redaktionen, som drøftes nærmere i afsnit 3-4 ne-
denfor, er af ringere tekst- og litteraturhistorisk betydning end hånd-
skrifterne af A og B. Bjami Einarsson udtaler i EgEA I, udgiverens forord
s. xxi, § 1.4, at der “[u]dtryksmæssigt er [...] nærmere slægtskab imellem
A og C end imellem A og B”, hvorved han vistnok mener, at B har fjernet
sig mest fra arketypen; men C-teksten er, foruden at være sprogligt
moderniseret, sandsynligvis på mindst ét punkt et kontaminationsprodukt
(se afsnit 2). Dens sproglige tilstand er ikke overraskende i lyset af, at C
tidligst er bevidnet i et pergamentfragment fra 1400-tallet, mens hoved-
parten af teksten først foreligger i papirafskrifter fra 1600-tallet.
I sin grundlæggende afhandling om håndskrifterne af Egils saga, trykt
i engelsk oversættelse foran s. 3-47, har Jon Helgason forsigtigt antydet,
at hovedstemmaet er tvedelt på den måde, at A-redaktionen er sideordnet
med en hyparketype fælles for B og C (JH 1956 s. 137-138):
*x
A
B C
Stemmaet udsiger, at C på trods af sin ringe alder kan afgive vidnesbyrd
om, hvor arketypens tekst er bevaret.* 1 Principielt betyder sammenfald
1 Opmærksomheden henledes på, at den diagrammatiske fremstilling er forenklet i
forhold til Jon Helgasons skitse. *x her er lig med arketypen X1 og det deraf afledte
mellemled X2 hos Jon Helgason; A her er lig med M hos Jon Helgason; mellem *x og *y
her står yderligere et mellemled, X3, hos Jon Helgason. Uden for hovedredaktionerne
befinder sig (1) fragmentet 162b, som Jon Helgason med et vist forbehold betragter som
sideordnet med X2, og (2) de gennem 1600-talsafskriften AM 458 4to bevarede rester af et
med *y sideordnet, tabt fragment, som efter Jon Helgasons vurdering har stået på omtrent
samme udviklingstrin som 162b (JH 1956 s. 134-135). - Bjarni Einarsson betragter både
(1) og (2) som dele af A-redaktionen (således eksplicit formuleret i studieudgaven EgBE,
udkommet posthumt i London 2003, s. ix-x, xv), og i EgEA I har han udgivet de to tekster
parallelt med M. Om afgrænsningen af A-redaktionen og om 162b se endvidere s. 239-
240 med note 6-7 nedenfor.