Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1938, Blaðsíða 79

HUNGRVAKA
77
er guð prýddi alla verpld í gipt heilags anda, ok var Isleifr þá vígðr
til byskups á þeim degi, at *boði páfa, af Aðalberto erkibyskupi í
3 *Brimum, *xiiij nóttum fyrir Columba messu, ok fekk erkibyskup
honum alla þá reiðu er hann þurfti at bafa með byskupstígn, eptir
því sem páfinn sendi orð til ok keisarinn. Síðan fór Isleifr byskup þat
e sama sumar til Islands ok setti byskupsstól sinn í Skálaholti. Hann
hafði nauð mikla á marga vegu í sínum byskupsdómi, fyrir sakir
óhlýðni manna. Má þat af því merkja nokkut, í hverjum nauðum
9 hann hefir verit fyrir sakir ótrá ok óhlýðni ok *ósiða sinna undir-
manna, at lpgþogujmaðrinn átti mœðgur tvær, ok þá logðusk
sumir menn út í víking ok á herskap, ok morg endemi tóku menn
12 þau til onnur, þau er nú mundi ódœmi þykkja ef menn hendi slíkt.
Um daga Isleifs byskups kómu út byskupar af pðrum lpndum ok
buðu þeir margt linara en Isleifr byskup; urðu þeir af því vinsæhr
15 við vánda menn, þar til er Aðalbertus erkibyskup sendi bréf sitt út
1 gipt] gyptu C (sætn. mgl. i C3). 2 boði] B3C, Bodordi B1. 3 Brimum] rettet,
jfr. 7613, Bremen BC3, Brimen C1, brijmon C2. xiiij] rettet, iiij BD, 4 C. Ret-
telsen er foreslaaet af AM (i afskrifterne AM372, ito og AMiOSf, ito) og i B2 i
margen (ogsaa skrevet af AM?) og optaget i udgg. (udg. 1778 dog kun i en note).
I aaret 1056 faldt pinsedag d. 26. maj (li nætter fer Columbamesse d. 9. juni).
En anden mulighed er, at Isleifs bispevielse har fundet sted 1055; i saa fald maa
iiij rettes til v, da pinsedag i dette aar faldt i. juni. Se nærv. udg. s. i2, AM’s
levned og skrifter II 75—7, íslendingabók ved F. Jónsson 1930 s. 35—6. 5-6 þat
sama] saal. ogsaa 8i13 (hvor Orlsl har þat (et) samaj, 94ls íí> og 10616 (hvor Bps
har hit sama, Kahle et samaj, men det oprindelige er sikkert hit sama, saal.
958 1003 1034 1071, jfr. ogsaa 976-7. 6 sumar] ar C. 7 sínum . . . -dómi]
synu . . . dæme C. 9 ósiða] rettet (da sammenhængen kræver genitiv, sideordnet
med ótrú, óhlýðni, og da ósiða, f., ellers ikke kendes), osidu BC; rettelsen er fore-
taget i afskriften AM37Í, ito og i Orlsl. 10 lpgspgu-] rettet med Orlsl, Kahle,
log- BCD. 12 þau (i)] þu (!) B3, þa C2 (og Bps. Kahle). þau(2)] ~ C3 (og Orlsl).
15 er] ad B3C3; + C1- 3. -bertus] -b. B3, -bert C.
1-2 er — degi] + C3. 1 guð] -f- C2. í] med D. heilags] þess helga D. ok] -f- D.
var] + þa (!) C3. þá] + B3. 2-3 á — Brimum] -f- D. 2 -byskupi] + So var
Isleifr vigdur til biskups C3. 1] afí C1. 3-5 ok — keisarinn] + D. 4 reiðu]
sidu C2’ 3. þurfti] + til C2. 5 sem] -f- C2. ok keisarinn] -f- C2; staar efter páf-
inn C1. 6 í] ad C3. 7 nauð] agnaud D. á — byskupsd.] + D. vegu]
vega B3. sakir] sokum D. 8-10 Má----------manna] sem eitt uar med odru D.
10 mceðgur tvær] þa ij: mædgur D. 11 víking—-herskap] hernad edr vi'klng C3.
á herskap] ran D. herskap] herskip B3. endemi (skr. endime B^C1' 3)]
odæmi D. 11—12 tóku — til] -f- D. 12 mundi] mundu C3. 12-2 (s.78) ef — hafa]
-H D. 14 þeir (i)] -f- B3C3. þeir (2)] + þa C3. af] + B3. 15 sitt út] + B3.