Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1961, Side 183

173
miklu en ónnvr skip þau er þa voro iNoregi. ok ero ew þeir bak
stockar þar sva at sea ma. Þorbergr Skaf haugs s(on) het sa maðr er2is
3 stafna smiðr var at skipínu ok hófuð smiðr at reisa ifyrstu. En þar
voro margir adrir at. sumir at fella. sumir at telgia. Svmir savm at
sla. Sumir til at flytia viðu e(ðr) aðra luti þa sem þurfti. Voro þar
6 allir lutir miók vandaðir til. Var skip þat bæði langt ok breiðt. borð
er smidadwr var ormwrinn langi C6, reistr ormrinn D2; uden overskrift C5. uetr eptir]
omv.f men med omflytningstegn, C5. hafði komit] kom C6. 22 let] leít C6. skip] +
mikit C1’2’5’6. hómrum] -holmvm C1’2’5*6. meira] efter 173,1 miklu C6. || 1 mvklv C2,
myklu C6D2. ónnur—þau] þau aunnur C1’2*5’6. þau—voro] er geor hafua verít D2.
1-2 ok—ma]-f-D2. þeir—þar] þar (-f-C2’5»6) bakstockar (back- C2, backa- C6)
þeir C1’2’5’6. 2 sia C1’2’5’6. Skaf haugs] skafhauks C1, skalfha/ks C2, skaflhavks
C5’6, skafóxs D2. het—maðr] er sa madr nefndr C1’2*6’6. 2-3 het—var] ok
þorgæírr stakar hófde uoru stafnar smíder D2. 3 stafna] stafn C6. smiðr2]
smider D2. i-] rettet fra a C2. 4 adrir]-^C6. 5 tilJ-j-C1’2*5’6; efter viðu D2.
flytia] flyitia C1; +at C1.2*5. viðu] + at C6. eðr] ok CM’MD2. hlvti C2>6D2.
þa] + samaC6. sem] + hafa C1’2*5’6. þurfti] þyrftí C5. 6 hlutir C1’2*^2. miók]
-f-D2. til]+ en kialar tre gatu þeir æigi fengít þat er þeim þotti heyra saker
leíngdar skipsíns ok leituduzst uída um. þat uar æinn morgín arla er þorgeírr ok
þorbergr uoru a fotum fyrr en adrír menn þeim uard gengít þar til sem skipit skyllde
reisa. þeir foru þa enn hugsande sem oftar huat til kialartresins skyllde hafua ok
gatu þa enn æigi þat fundit. þeir sa huar madr gek mikill uexsti skolbrunn ok nokkut
greppligr j yfir bragde æinsynn ok ekki þydligr. hann kastar a þa ordum ok spyr
huort mikit gangi a skípsmidína þeir segía æigi þat vera hann spyr huat þui uallde.
þeir segiazst æigi fa tre suo stort ne gott at heyre til kialarins. þat hefui ek spurtna
sagde hínn komni madr ok hafui konungr þo latít víjda vm sopazst. nu megu þít
ganga ok sia lítínn tre stubba er ek hefui híngat flutt ok uítít huort hann gagnar til
kialaríns edr æigi þeir spurdu hann at nafne en hann letzst fomni heíta. bondi æínn
ór þr$nda lógum kim[n]inge konungs ok fornn vínr þeir ganga þa til siofaríns ok sia
þar fliota litínn bat ok furdu stort tre er þeir þottuzst víta at kall hefde flutt þat
eftir þeir uellta þa upp trenu j fíoru mal ok þotti þeim kall til taka godr bæde ok
hagtækr þeir hugdu þa at ok leítz þeim uel sa ok spurdu huat kall uillde firir hafua
edr huersu dyrt vera skyllde hann sagdizst ekki meta mundu vit konung en bad þa
hafua ef þeir uillde en ek mun þa hæímta verd firir af konungi er mer hentar at
hafua for karll a bat sinn ok Reri vth afíord en þeir gengu heim til b^íar konungr
uaknade eftir veníu klæddízst gek til kirkíu ok hlydde ollum tíjdum sidan til borda
en er drykkíu bord uoru ofan gek konungr þar til sem smidirnír voru at skipsmidinne
þeir sogdu honum at þeir hefde kíalar tre fæíngít ok huersu þat uar til komít konungr
kuetzst ekki uaknna vid fornna þenna ok bad syna ser tred ok suo gerdu þeir.
konungr leit a tred ok steig a j æín huerium stad ok mlí. hóggi her j sundr ok sua
var gert en er þat uar j sundr hróktízst þar vt ór æinn æítr ormr. konungr mli nu
þikkiumzst ek sia huerr fornni sia hefir verít þetta hefir verít hínn ille odínn megum
uer sia at hann hefir ætlat at ormr sea skyllde hrokkuazst j gegnum skip uort þa
er uær uerím j hafui ok sokkua oss suo ollum nidr til grunna nu skal þo hafua tre