Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1961, Side 192

182
ueíta mönnunum lífs biörg. ok drepa til hialpar vórum frændum
farar skiota vara. helldr en lata þa faraz af sulti. sva at engi bondi
skal eptir hafa ai bæ sinum meÍR en .ij. ross. sva eigi siðr sa mikli 3
v vandi er her hefir fram farit. at menn fæða fiolða hunda. sva at
227 margir menn mætti lifa við þann mat er þeim er gefin. Nu skal
drepa hundana sva at fáir e(ðr) enghir skulu eptir lífa. ok hafa þa «
fæðu til lífs næringar mönnum sem aðr er vant at gefa hundunum.
Nv er þat skiotaz af at segia at með engv moti leyfum ver at nóckurr
yðvarr gefi vpp sinn föður eða moþur sa er með eíns hueriu moti ma 9
þeim hialpir ueíta. En sa er eigi hefir efni til at ueíta lifs næringh
sinum feðginum e(ðr) ná frændum. fylgi hann þeim til mín j Mikla
bæ. ok skal ek þa fæða. En hinn er ma ok uill eigi við hialpa sinum i->
nanaztum frændum. þeim skal ek grimmu giallda með hínum mestum
afar kostum. Nv þa minír kiæraztu vínir ok sam felagar helldr en
vndir menn. fremíum i alla staði maisrdom ok miskunn við vara na is
frændr. ok gefum ecki færi til vvinum vórum þvi oss at brigzla at
ver hafim með of mikilli fa vítzkv gert vmakliga við vara navnga.
Nv ef sa er sannr guð er solína hefir skapat. til þess at bírta ok is
verma verolldina. Ok ef honum likar vel milldi ok rett læti sem ver
höfum heyrt sagt. þa syni hann oss miskunn sína. sva at ver megim
profa með sannindum. at hann er skapari manna. ok at hann megi 21
kvikendi C2D2. || 1 monnum Cb^D2. biörg] rettet jra haska A. healpar D2.
varum C1, uorum D2. 2 farar] fara C+D2. vora C2D2. faraz] fara C1’2D2.
3 aa—sinum]C2D2. rneÍR] meira D2. tua’ C1, tuo D2. hross C‘>2. sva] +
ok D2. mykli D2. 4 v vandi] vuaní C1, ovaní C2. er] sem C1 ■2. 5 mætti]
mega D2. matt C2. 6 eðr] sal. D2; eda C1. ongir C1, ongver C2, óngir D2.
lífa] vera C1’2. 7 vant] vaní C2. 8 engv] ongu C1’2, óngu D2. vær Cl.
9 yðvarr] ydar C2, madr D2. sinn fóður] omv. D2. eða] e. C2, edr D2. er] + C2.
medr C2. eíns] eín- C2. motti C2. 10 hialpir] vidrhialp C1'2. hialpir ueíta]
healpa D2. er] sem C1’2. efni—næringh] lífs næríng til at uæíta D2. lifs] Iif C2.
11 sinum—frændum] náfrændum sinum eda (e. C2) fedginum C1'2, sínum nafrændum
edr fedgínum D2. j] a CC^D2. Mikla] mykla D2. 12 þa fæða] þeim hialpa C2;
omv. D2. er] + eigi C1’2. uill eigi] omv. C1’2. við—sinum] healpa hínum D2.
13 nanuzstum C1’2, nanozstum D2. þeim] þa D2. geallda D2. 14 kiæraztu]
kfrvzstv C2D2. en]+varir C1, +vorir C2. 15 fremíum] fremi C1’2. i] vm C1.
við] firir C1’2. vora C2D2. naJ + C1.2!!2. 16ok]þaC2. ovínvm C2. várum C1,
vorvm C2D2. brigzla] bregda C2. HværC1. hafim] gerim D2. gert vmaldiga]
giort vmannliga C1, gert omannliga C2; +D2. vora C2D2. navnga] + suo
umannliga sem ahorfizst D2. 19 verolldina]+medr (met C2) sinum skínandi
geislum C1’2. vær C1. 20 miskunn sína] omv. C1 ’2I12. ver] vær C1; skr. over