Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1961, Qupperneq 317

307
En er menn voro komnir til Hvna vatz þings. þa hio Brandr Avallda
s(on). broþir Kolfinnv. Galta Ottars s(on) bana hÖG er hann geck vt
3 or buð Þorkels. Halií(reör) leitaði eptir Brandi broður bana sinum.
ok uarð honum vndan skotit. þa bavð Hallf(reðr) Grisi holmgaungu
þar íii þinginv. En aa næstu nott var þat aðr þeir skylldi beriaz vm
6 daginn eptir. þa er Hallf(reðr) svaf i buð sinni at hann dreymði
at hann þottizt sea Olaf konung Tryova s(on). HalE(reðr) þottiz22
verða feginn ok þo hræddr. honum þotti konungr sva mæla til sín.
9 Sefr þv Hallf(reðr). en þo mvn <þer> suaverasemþuvakir. þuætlar
vgott rað fyrir þer at beriaz við Gris at sva illum mala efnvm sem
þv hefir. En hann hefir þess guð beþit at sa yckarr skuli sigraz ai
12 oðrum er rettara hefir at mæla. Nv haf þu rað mítt at þv tak með
þöckum at eigi verði holmgangan. ok bæt helldr fe þat er þu ert
sakaðr við hann ok hirð eigi þo at þer se hallmælt at þuu hræðiz.
ió En aa morgin er þu ert klæddr. Gakk þu vt æ, holt þat er her er skamt
fra þing stöðinni þar sem götvr mætaz. muntu þa sea menn riða.
haf þv tal við þa. ok kann vera at þa þicki þer axat meíra verðt en
18 holmgangan við Gris. Hallf(reðr) vaknar ok hugsar hvat fyrir hann
hafði borit. hann s(agði) dravminn einum buþar manni sinum. Sa
svaraði. Hræðiz þu nv grisinn. ok væri þer betra at hafa fyrr sætz við 7ir
21 hann þa er hann mælti vel til. en nv mvn virðt af vvinum þinum at
þu þorir eigi at beriaz. Hallf(reðr) m(ælti). Virði þat nw huerr sem
s?mdB. 24 er] em C1.2. of fari] offfri C2. || 1 En] Ok C1,®. Avallda] Asuallda
C1'2. 3 Þorkels] rettet fra noget andet A. hallfridr B. 4 vndan] vnda (!) C2.
5 Nyt kap. begynder i D2, der hermed gár over til ÓlTr; overskr.: fra hallfr’. Err—
þat] Sua bar til um nóttína D2. var þatJxBC1,2; skr. over linjen A. skylldi]
skilldu C1, sldv C2, skylldu D2. 5-6 vm daginn] efter eptir C1. ept.ir]H- C2.
Hallfreðr] hann B. at—dreymði] dreymdi hann BCU^D2. 7 sía BC1’2. 9 þer]
sál. BCC^D2; ~A;jfr. Hallfr. 1953, s. llö12. sua] + D2. sem] herrned begynder Dl
igen efter lákunen. ætlar] ætlazst D2. 10 ogott C^D1-2. vgott rað] o i linje-
udgang, men ogott rad skr. i margin (over teksten) C2. þer] 4- Cl>2D2. 11 guð beþit]
omv. C1’2. yckarr] ycka (!) C1; skr. i margin, indvisningstegn i linjen, A. skyli BC2,
skili C1. 12 er] sem Cl>*Dl. haf þu] hafdv D1. þu] -4 C1’2. rað] mal D2.
mítt]+at þvi D1-2. 13 fe]4-C2. er]4-C2D'; +þu hefir Eangt gert ok B.
þu ert]4-(!) B. 14 hann] gris BC1-2. hallm|mællt ved linjeskifte C1. at þuu]
attu C1. þu 15('21)1 . 15 er1] sem C2. ert klæddr] vaknar D1’2. þu2 ] (+2.
er2] sem C1’2. 16 stodvnnv (!) C2,-stódunne D2. sífi 11C1 ■21)1.2. 17 haf þv] hafþu C1,
hafdv D1. þiki D2. 18 hugsar]+fyrir ser C2. 19 hann] ok D2. sagði] sál.
(11.21)1 -2: segir B. 20 svaraði] svr MC1 ’21)2; s. D1. Hræðiz] hrein D1. fyrr]
fyrri C1, efter 21 hann1 D1’2; +B. 21 er]-þB. mælti] ,m. D1. ouinum CMD1’2.
20*