Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1961, Page 328
318
267. (N)V skal vikia ræðunni til þeira frasagna er þat sanna at
Olafr konungr liafi lifs ax brott komiz or bardaghanum þa er
OrmrÍN var vnninn. Sv er sógn Astriþar konv Sigvallda j(arls). at 3
Olafr konungr væri fluttr til Vind landz eptir bardagaN sa þeiri
sömu Vínda sneckíu sem fyrr er getit. Olafr konungr hafði mörg sár
ok flest sma. nema tvav voro nöckuru mest. Axat i enni af steíns 6
höggi. en awat sa hendi af örv flugan i brynstukuna (ok h§fir þetta
huartueggia við þat er aðr eu EÍtat. at Kolbiorn stallarí ok nockurrÍR
menn adrir a Orminum sá at bloð Rann fram vnndan brynstuku) 9
Olafs konungs. En EinaR þambarskelfir sa þat siðarst til konungs at
bloð dropar stucku niðr aa kinn honum vndan hialminum. Olafr
konungr var með Astriði ok var þa græddr. þar var hann kendr af 12
mörgum mönnum. ok buðu Rikis menn at efla hann aptr i land sítt.
33 En hann sagðiz eigi vilia beriaz við guðsifia sína. þviat ek ætla
s(egir) hann at guð vili at þeir hafi nv rikit j Noregi. Ma ek ok vm 15
72rþat hræddr vera at Guði hafi mis likat min Rikis stiorn. þa bauð
Astriðr at hann skylldi hafa eignir þær ok Riki er hun atti j Vind
landi. ok Sigvalldi j(arl) átti ekki valld aa. hann kvaðzeigiþatvilia. is
þa m(ælti) Astriðr. Vill þu at ek fylgia þer vestr til Englandz ai
fund Aðalraðs konungs. hann er sva mikill vinr þinn at hann mun
kap. 263 (Flat. I, 500). || 1 Jcapiteloverskr.: fra olafi C1, sögn astridar C2, her s.
huerso ol konungr komz D1, ol konungr komz or bardaganum D2. uikea D2.
ræðunni] r^dvm C2. at] er BD2. 2 konungr] + tryggva son B. lifsJ+D1*2.
eaJ-^-C1*2. 2-4 þa—bardagaN]-i-D2. 4 væri] ver (!) D1. eptir] ept C2.
4-5 sa—sömu]-hC2, ved overgang til ny side. 5 VíndaJ-i-Db2. er] var C^D1*2.
6 nema] vtan B. tvav] íj BD1, tvo C2, tuó D2. nóckuruJ + C^D1; nokkui D2.
ANat] + var C1*2. enni] ennínv C1*2. 7 hendi] hendinni C1*2. órv] auR BC1*2,
prva D1, ör D2. flugan] flíugandi BC1*2, flavg D^j + D2. 7-9 ok—brynstuku]
sál. BC^D1’2; 4-A. 8 hvartueggia] hvarteggía D1, huortueggia D2. huartueggia—
RÍtat] þui sem ritat er fyrr C1’2. er aðr] sem fyr D1’2. 9 mennJ-i-D1’2. adrir]
+ er D1’2. Orminum] + voru D1*2. 9-10 brynstuku—konungs]4-C2. 10 En]
-i-B. þambarskelfir] þambaskeluir B, þambask’ C2D2, þambaskelfir D1. sa þat]
sagdi C1’2. siðarst] + sia þat C2. siðarst—konungs] tíl hans síðaz B. kommgs]
+ þat C1. 11 stucku] Runnu B. honum] konungí B. vnda (!) D1. 12 með]
+ (!) D2. þa] þar B, hann C1*2. þar] herefter punktum C2. 13 aptr—sítt] til
landz ok aftR til Rikis síns B. 14 uilea D2. 15 segir] sál. C1’2; sagði BD2.
17 skilldi BC^D1. ok Riki]-i-C1*2. 18 sighvalldi C2. jarlJ-i-D1. hann]
konungR B, kongr C1’2. hann—vilia] en hann næítte þui D2; +D1. eigi þat]
omv. C2. 19 mælti] sál. BCb2D2; +adalradr, men understreget, C2. Vill þu] villtu
BC^’^D1’2. fylgia] fylgí BD1’2. vestr—EnglandzJ + D1’2. 19-20 sa fund] til B.