Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1961, Page 355

345
s(egir) Gautr. ok byr sa Gimsum. ok ai Berglioto d(ottur) Hakonar
j(arls) Sigurþar s(onar). hann er nv mestr ok gófgaztr lendra manna
3 iÞrænda logum. ok er allkiæR Magnusi konungi. Þa mælti hinn
virðuligi maðr. Einar þambarskelfi sa ek styrkligaz beriaz ai
Orminum iafn vngan. þviat hann var þa .xviij. vetra. ok var þo iafn
6 við ena hraustaztu kappa konungsíns. Gautr leit þa í andlit þeim
manni er talaði við iiann. ok hugsaði hui hann mundi sva kunnliga
segia. bæði fra bardaganum ok konungs mönnum. Gautr mælti. Þa
9 var ek vngr sma sveÍN er ek sa Olaf konung TryGva s(on) ok ertu
honum miok hkr þo at þu ser nu gamall. Nu segh mer ef þu ert75r
Olafr konungr. hann svar(ar). Eigi eigna ek mer vegh e(ðr) konungs
12 nafn Olafs. Ok i þvi kvað við klocka ok hringði til aptan saungs i
borginni. Spratt þessi maðr þegar vpp við hina fyrstu hringingh.
ok gekk til kirkiu ok Gautr með honum. En sva var þessi maðr
ió mikill at G(autr) tok varla i öxl honum er þeir gengu baþir samt. En
er þeir komu i kirkiv. þa var þar mart manna fyrir. ok biðu munkar 6i
ok klerkar þessa mannz. ok hófu þegar upp aptan saungh er hann
G. D1; ulæseligt B. 2 sonar] + ok C2 3 * * * * 8; ulœseligt B. mestr—gófgaztr] gofgazstr ok
mesthattar C2; +allra BC2. 2-3 lendra—i] manna j þvi landi ok j ollvm C2.
3 erJ+BD1-2. mælti] m. BD1. hinn] ínn D1; + (?) B. 4 virðuligi] fridi C2,
gamli D1’2, antagelig .g. i B. þambarskelfi] þ. C2, þambask’. D1, þamb’. D2.
4-5 styrkligaz—Orminum] efter vngan BC2D2. 4 styrkligaz] sterkligazst C2,
bezst D2; det kan ikke afgeres om der stár styrk- eller sterk- i B. 5 þa var hann C2.
þa—þo]-rD2. atian B. vetra] + gamall C2. var2]+B; +hann C2. 6 ena]
hína BC2, ína D1, hínu D2. hraustaztu] hra'zstvzstv C^D1, sterkuzstu D2; utydeligt
i B, muligvis: sterkastu. Gautr] G. BD1’2. leit] lett D1. þa]+Db2. andlit]
andlet a C2. 7 talaði við] efter hann1 C2. hui]+at D2. kunnliga]+fra C2.
8 bæði]+D2. fra] af BD1-2. Gautr mælti] G. m. (mli D2) BD^j + C2. Þa]
\ml (!) C2. 9 var] er B. 9-10 var—Nu] + D] >2. 9 er—sa] sa ek B. 10 þo—
þv] þottv C2. ser] + (!) C2. Nu] ok (?) B. 11 hann svarar^+BCTD1’2. ek]
+ (!)‘D1. mer] + seger hínn fridi madr C2. eðr] sál. BD1; eda C2, ne D2. 12 Olafs]
+D2; + kongs C2. Ok] en C2; ulœseligt B. þvi]+bili B. kvað] q. D1, q’ D2.
klvcka C2, klokkan D2. ok] rettetfra til C2. aptans BC2. saungs] sogns (!) C2.
i2] at myklífínv at C2. 13 þegar vpp] omv. BD2. hina] ína D1, hínu D2; +B.
hringingína D1. 15 Gautr] sál. D1. varla tok. G. B. samt] + en alla leid medan
þeir gengv til kirkiu spurdi fínri g. (hinn gamli D2, ulæseligt, muligvis kun ,g., B)
madr at nordmonnum ok þeirra framferdum. Þessi ( + ínn D1, +hinn D2) mikli
(mykli D2) madr vár sva buinn at hann hafdi mottul yztan klæda en undir hafdi
hann munka klædi BD1*2. En] ok B. 16 kuomu D2. þar] + B. mart
manna] efter fyrir BC^D1-2. 17 þegar] eigi fyK C2. songínn C2. er] enn C2;