Læknablaðið - 01.01.2022, Blaðsíða 50

10. gr. Klínískar rannsóknir og meðferð
Læknir skal eftir því sem tök eru á útskýra fyrir sjúklingi eðli og tilgang klínískra rannsókna og
meðferðar sem hann veitir eða ráðleggur. Læknir skal varast að leggja óhóflega erfiðar rannsóknir
eða meðferð á sjúkling ef ætla má að þær veiki andlegan og líkamlegan þrótt hans og heilsufarslegur
ávinningur er óljós eða óverulegur.
Læknir skal gæta ýtrustu varkárni við ávísun lyfja.
Læknir skal við ákvarðanir taka tillit til fjárhags sjúklings og samfélags.
11. gr. Trúnaður
Lækni er skylt að forðast af fremsta megni að hafast nokkuð það er veikt gæti trúnaðarsamband hans
við sjúklinga sína.
Lækni er óheimilt að skýra frá heilsufari, sjúkdómsgreiningu, horfum, meðferð eða öðrum einka-
málum sjúklinga eða afhenda gögn með upplýsingum sem sjúklingar hafa skýrt honum frá eða hann
hefur með öðrum hætti fengið vitneskju um í starfi sínu nema með samþykki sjúklings, eftir úrskurði
dómara eða samkvæmt lagaboði. Þetta á einnig við eftir andlát sjúklings.
Læknir má gefa aðstandendum sjúklings, að svo miklu leyti sem þagnarskylda hans leyfir, þær
upplýsingar um sjúkdóm hans og batahorfur sem læknir telur nauðsynlegar. Eigi í hlut sjúklingur
sem ekki getur tileinkað sér veittar upplýsingar skulu þær gefnar foreldri, forráðamanni eða nánasta
aðstandanda.
Læknir skal ávallt gæta persónuverndar. Gæta skal sérstakrar varúðar við notkun samfélagsmiðla
og í netsamskiptum. Læknir skal ekki hefja samskipti um tölvupóst eða spjallrásir nema með sam-
þykki sjúklings og setja skýr mörk á milli faglegrar umfjöllunar og ráðgjafar annars vegar og persónu-
legra málefna læknis hins vegar.
12. gr. Sjúkraskrá
Lækni ber að halda sjúkraskrár með þeim gögnum sem skipt geta máli við sjúkdómsgreiningu og
meðferð sjúklinga og um samskipti við sjúklinga eða aðra aðila.
Um meðferð þeirra, afhendingu og flutning fer eftir reglum í 12. og 13. gr. í Codex þessum, lögum
um heilbrigðisstarfsfólk, lögum um réttindi sjúklinga, lögum um sjúkraskrár, reglugerð um sjúkra-
skrár (rafrænar) og lögum um persónuvernd og vinnslu persónuupplýsinga.
Lækni hlýðir ekki að leggja fram fyrir dóm sjúkraskýrslur máli sínu til sönnunar án úrskurðar
dómara. Sjúklingur getur hins vegar krafist þess að slík skýrsla um hann sé lögð fram.
13. gr. Tilvísanir og samfelld þjónusta
Læknir skal veita sjúklingi tilvísun til annars læknis sé nauðsynleg rannsókn eða aðgerð ekki á færi
hans eða utan sérsviðs, óski sjúklingur eftir því að skipta um lækni eða samráð þurfi til að meta nánar
sjúkdómsvanda sjúklings. Læknir skal aðstoða sjúkling við að finna viðeigandi lækni, láta síðan í té
viðeigandi upplýsingar úr sjúkraskrá og stuðla að samfelldu mati og meðferð.
14. gr. Mörk einkalífs
Læknir skal hafa það hugfast að fjölskyldu- og vinatengsl við sjúkling geta haft áhrif á dómgreind
hans og faglegt sjálfstæði. Læknir ætti því almennt að forðast að bera ábyrgð á læknismeðferð
náinna vina eða vandamanna sinna, ekki síst þegar um langvinna eða alvarlega sjúkdóma er að ræða.
Ótilhlýðilegt er að læknir stofni til kynferðislegs sambands við sjúkling sem hann hefur til
meðferðar.
15. gr. Læknisvottorð
Læknir skal vera óvilhallur í vottorðagjöf. Í vottorði komi fram hvert er tilefni þess og tilgangur og í
því hlýðir að staðfesta það eitt er máli skiptir hverju sinni og aðeins það sem læknirinn hefur sjálfur
gengið úr skugga um.
Læknir skal ekki skrá sjúkdómsgreiningu á vottorð nema þau fari einungis um hendur lækna,
annarra heilbrigðisstarfsmanna og þeirra annarra sem bundnir eru þagnarskyldu lögum samkvæmt,
nema að ósk sjúklings eða forráðamanns hans.
50 L ÆKNABL AÐIÐ 2022/108