Andvari - 01.01.2016, Síða 133

ANÐVARI
ÞÝÐING ÞRIGGJA GUÐSPJALLA
131
Af handritinu að dæma virðist sem Geir hafi ekki lokið við Markúsar-
guðspjall. Síðustu línur 14. kafla eru 31. vers hjá Geir; Þótt eg ætti ad láta líf
mitt med þér skyldi eg aldrei neita því ad eg þekki þig {afneita þér) - eins
sögðu allir lærisveinarnir. Sögnina að afneita hefur Sveinbjörn að öllum
líkindum frá Guðbrandsbiblíu og Þorláksbiblíu. í 32. versi tekur við hönd
Sveinbjarnar og helst svo til loka guðspjallsins. Hugsanlega hefur Sveinbjörn
þýtt það sem eftir er textans.
Ur Lúkasarguðspjalli er sýnt dæmi úr 1. kafla, versum 46 til 55, þ.e. lof-
söngur Maríu. Þar hefur Sveinbjörn ýmsu breytt og mikið er um yfirstrik-
anir eins og sjá má.
46 Þá kom og andagift Guds ad (sagdi) Máríá_og mælti hún á þcssa leid).
47 Lofa skal cg (Önd mín lofar) Drottinn, glcdjast skal-cg yfir (og minn andi
gledur sig í) Gudi frelsara mínum.
48 I nád sinni leit hann til audvirdiligrar ambáttar sinnar, þess vegna munu
mig allar aldir sæla meta (prísa) 49 því hinn mikli og voldugi hefur
breytt dásamlega vid mig;
50 vtd-sína dýrkendur cr hann miskunnsamur um alldur.
51 Afrcksvcrk hcfir hann framid, ena ofmctnadarfullu-í-skapi hefur hann
eydilagt. (hans nafn er heilagt og hans miskunnsemi varir um aldur
og æfi vid þá sem hann óttast. Hans armleggur hefir þrek unnid, þeim
dramblátu hefur hann stökkt á dreif).
52 Konungunum hefur hann hrundid úr hásæti og (en) hafid þá cr eingin
metord-höfdu til ríkis (audvirdilegu).
53 Fátækum hefur hann veitt alls nægtir, (en) ríka hefur hann svipt alcigu
þcirra (látid snauda fara frá sér).
54 Hann hefur hjálpað sínum kjæra (1827 ad sér tekid sitt óskabarn [1841 sitt
barn] ) Israels lyd vid
55 (med því) ad efna þau heiti (heit) er hann gaf lángfedgum vorum Abraham
og nidjum hans ad vera þeim æfinlega nádugur.
Strax í 46. versi breytti Sveinbjörn inngangsorðum Geirs talsvert og sagði
einfaldlega Þá sagði María í stað Þá kom og andagift Guds ad Máríá og
mœlti hún á þessa leid en í 1813 voru inngangsorðin Og María sagði. I
47. versi er tillaga Sveinbjarnar: Önd mín lofar Drottin í stað Lofa skal eg
Drottinn. 1 1813 hafði þýðingin verið Sal mín upphefur Drottenn og þann-
ig var þýtt í Þorláksbiblíu. I Guðbrandsbiblíu aftur á móti stendur 0nd min
myklar Drottin. I Steinsbiblíu var þýtt mijn Saal miklar Drottenn og er þar
nær Guðbrandi. Síðari hluta versins breytti Sveinbjörn úr gledjast skal eg