Borgfirðingabók - 01.12.2010, Síða 131

131Borgfirðingabók 2010
að félagið hefði átt að styrkja safnið með eftirgjöf á húsaleigu vegna
bókmenntakvölda, sem haldin voru í Logalandi til fjáröflunar fyrir
safnið18. Við aldarafmælið má segja að safnið sé aftur horfið heim
til föðurhúsanna, því nú stendur það eitt að rekstrinum eftir nokkra
pústra við sveitastjórnir, sem síðar verður getið.
Starfið
Innkaup og val á bókum
Eins og fyrr segir má jafnan greina að félögum var mikið í mun að
góðar bækur veldust fyrir bókasafnið. Ýmsar leiðir voru farnar við
valið. Oft má sjá að kosnir voru félagar til verksins, en þess má líka sjá
staði að stjórn félagsins hafi valið þær í samráði við bókavörðinn19. Þá
er einnig getið um óskalista, sem saminn var á félagsfundi yfir bækur
sem fundarmenn vildu sjá20. Fundarmenn hófu oft upp raust sína og
deildu á val bókanna, töldu jafnvel að þar væri rusl á ferð og vildu
úrbætur. Gunnlaugur Briem lagði til 23. október 1921 að nefnd yrði
kjörin til að „velja úr bókasafni U.M.F. Reykdæla bækur þær er ekki
eru taldar þess virði að nefnt bókasafn eigi þær eða ekki eru lesnar.“
Þetta var samþykkt. Á fundi 21. október 1923 var sagt frá því að
Héraðs sambandsþing Borgfirðinga hafi kosið Jón Guðmundsson til
að leiðbeina ungmennafélögum um bókavalið og á sama fundi varð
nokkur umræða um ljóðabækur. Guðmundur Sveinbjörnsson lagði
til að keyptar yrðu fleiri ljóðabækur og nefndi ljóðmæli Hannesar
Hafstein. Sveinn Sveinbjörnsson sagði þá að ljóðabækur væru keyptar
stundum rándýrar og ekki lesnar nema af einstöku manni, ... „lagðar
síðan á hilluna og menn hefðu alls ekki gagn af þeim nema eiga þær
sjálfir; taldi ungmennafélagið alls ekki ætti að kaupa ljóðabækur“.
Þessu sagðist Einar Sigmundsson ekki vera sammála og taldi menn
geta lært meira af ljóðum en skáldsögum, „en menn yrðu að lesa
ljóðabækurnar oft yfir til að hafa fullt gagn af þeim; að undanförnu
hefði verið keypt mikið af bókum og sumt af því rusl“. Þá tók
Guðmundur Sveinbjörnsson aftur til máls og spurði, „hvort bækurnar
væru ekki keyptar handa þeim sem ekki hefðu ástæður til að veita sér
18 261. fundur 26. febrúar 1933
19 267. fundur 22. október 1933
20 318. fundur 1. maí 1938