Borgfirðingabók - 01.12.2010, Blaðsíða 169

169Borgfirðingabók 2010
Skógræktarfélag Skilmannahrepps
70 ára 17. desember 2009
Inngangur
Þegar ég kom inn í félagið fyrir tæpum 30 árum fannst mér að
þetta væri dálítið lokað samfélag fyrir nokkra sérvitringa. Menn
vildu ógjarnan opna það frekar. Það gætu komið of margir og spillt
gróðrinum. En það hefur ýmislegt breyst síðan og menn orðið
víðsýnni. Með því að hafa góða stíga um landið er hægt að koma
í veg fyrir að gróðri sé spillt. Ég hef alltaf litið svo á að við værum
að búa til útivistarsvæði sem allir mættu ganga um og njóta. Enda
hefur það gerst að fólki, sem kemur hér og fær sér gönguferð hefur
fjölgað. Það hafa ýmsir hópar komið og gengið um skóginn og lýst
ánægju með svæðið. Hér hefur komið víkingasveit í tvígang (ekki
frá lögreglunni) og verið með leiki á svæðinu. Eldri borgarar hafa
komið hér nokkur undanfarin ár og grillað steikur og skemmt sér vel.
Skógarbændur á Vesturlandi komu hér í haust og gengu um skóginn.
Voru þeir ánægðir með heimsóknina. Svo hef ég alltaf gaman af að
ganga um með fólki, sýna því skóginn og montast af gróðrinum. En
það er ekki bara okkur að þakka hvað skógurinn vex vel. Við sem
vinnum hérna við gróðursetningu höfum orðið þess vör að hér er
mikil veðursæld, enda sést það á því hvað tré eru beinvaxin og vaxa
mikið á hverju ári. Það var ef til vill ekki að ástæðulausu að Hákon
Bjarnason mælti með þessu landi til skógræktar. Ég segi öllum sem
heyra vilja að það sé alltaf gott veður hérna í skóginum.
BJARNI OV ÞÓRODDSSON