Rökkur - 01.06.1932, Blaðsíða 77

RÖKKUR
75
skipstjóri var ekki alveg laus við
Jjann grun, að Dantés væri tollþjónn,
sem væri að reyna að komast eftir
einhverjum leyndarmálum smygl-
anna. En þegar hann sá hve stjórn
skipsins fór honum- meistaralega úr
hendi, varð hann þegar rólegri. Og
l>egar hann fór að íhuga málið bet-
ur, þá lét hann sig það litlu skifta,
þó að kannske lægi þannig í mál-
inu, að Dantés væri strokufangi.
Yæri svo, þá var hann strokufangi,
sem skotið var úr fallbyssum fyrir
eins og gert var fyrir konungborna
menn. Nei, það var enginn efi á
því, ályktaði skipstjóri loks, að það
hlaut að vera slægur i þessum vask-
lega, villimannslega sjómanni.
Edmond stóð betur að vígi að því
leyti, að hann vissi hvað skipstjóri
og menn hans höfðu fyrir stafni, en
þeir vissu eklci hver hann var í raun
og veru. Og hvernig svo sem skip-
stjórinn og menn hans reyndu að
hafa upp úr honum eitthvað, sem
benti til, að hann væri annar en
hann hafði sagst vera, þá gætti
Dantés þess vandlega, að láta ekk-
ert um mælt, sem vekti grun um,
að hann hefði sagt ósatt í fyrstu.
Segir nú ekki af ferðum þeirra
frekara, fyrr en þeir konm til Leg-
liorn. Og nú átti Dantés þá að kom-
ast að raun um, hvort hann gæti
þekt sjálfan sig aftur, þegar hársker-
inn væri búinn að skera hár hans
og raka af honum skeggið. Dantés
mundi allvel hvernig hann hafði
litið út á unglingsárum, þegar hon-
um var varpað í fangelsi. Og hann
beið þess nú með óþreyju að sjá,
hvernig útiit hans yrði sem full-
þroska manns, er liðið hafði hinar
mestu líkams og sálar hörmungar.
I’élagar hans á smyglskipinu höfðu
tekið trúanlega sögu hans, um heit-
Clemenceau.
Þetta er ný stytta af frakkneska
stjórnmálamanninum Clemenceau.
Hefir hún verið reist í París.
strenginguna. En mundi útlit hans
ekki vekja grunsemi i Leghorn?
Dantés hafði komið þar að minsta
kosti tuttugu sinnum. Hann mundi
eftir rakarastofu einni í St. Ferdin-
andgötunni, og þangað fór hann til
þess að láta skera hár sitt og raka
sig. Rakarinn horfði með undrun í
augum á Dantés, enda var það ekki
tíska á þeim dögum, að menn léti
hár sitt og skegg vaxa. En hann
tók þegar til starfa, án þess að hafa
nokkur orð um. Þegar hann hafði
lokið við að skera hár Dantésar og