Rökkur : nýr flokkur - 01.06.1969, Blaðsíða 19
var 1908, en sumarið þar áður var ég heima, — var þá hestasveinn
í konungsferðinni austur.
Eg var nú kominn á fermingaraldur og hugur minn var allur í
sveitinni. Námsáhugi minn var lítill í bernsku, en Búnaðarritið
gamla og Andvari uppáhalds lestrarefni.
Móðir mín vissi hug minn allan og það var hennar ráð, að ég
reyndi að komast í sumarvinnu að Hvanneyri — og næst þegar
Halldór skólastjóri Vilhjálmsson kom í bæinn, lögðum við, móðir
mín og ég, leið okkar inn að Rauðará, og höfðum tal af honum.
Móðir mín bar upp erindið, og á meðan hún gerði grein fyrir
því, horfði Halldór stöðugt á mig, all hvasslega að mér fannst, og
ég hafði sannast að segja litlar vonir um það þá stundina, að hann
vildi ráða mig, — honum myndi ekki lítast á Reykjavíkur-drenginn.
En svo varð ég þess var, að svipbreyting varð á andliti hans, er
móðir mín sagði, að hugur minn væri allur í sveitinni og að ég
hefði þegar fengið nokkur kynni af sveitalífinu, og sagði honum
nánara frá því.
— Hefurðu gaman af hestum? spurði Halldór allt í einu.
Ég játti því og horfði nú beint í augu hans — það var eins og
við þennan mann væri ekki hægt að tala öðru vísi. Þetta kom
svona yfir mig allt í einu, en ég hafði víst setið þarna all niður-
lútur meðan móðir mín hafði orðið.
— Drengi á lians aldri læt ég vera kúska, sagði Halldór og sneri
sér nú að móður minni, það er þeirra aðalstarf á sumrin. Við not-
um slátturvélar, rakstrarvélar og heyvagna, og allt undir því komið,
að strákarnir séu lagnir við hesta, vel vakandi, — og fjörugir.
Og um leið spratt hann á fætur, tók í öxl mér og skók mig dálít-
ið, og ég sá, að glettnisglampa brá fyrir í augum hans:
— Ætli það sé ekki bezt að láta strákinn koma!
Ég var léttur í lund á leiðinni í bæinn — gripinn jafn djúpri til-
hlökkun og er ég fór í sveit í fyrsta sinn, og það dró ekkert úr
henni, að ég hafði orðið fyrir þeim áhrifum við þessi fyrstu kynni,
að ég yrði að sýna þessum glæsilega og fasmikla, tilvonandi hús-
bónda mínum, að einhverjar töggur væru í mér. Mér fannst allt
vera eins og bezt varð á kosið.
Og nú hófst hinn nýi æviþáttur, Hvanneyrarþátturinn, því að
á Hvanneyri var ég fjögur sumur og tvo skólavetur. Og eins og
ég hefi oft um það lmgsað hve gott það var, að hafa átt fjögur
13