Úrval - 01.06.1949, Síða 43

PROSTATA
41
prostata. Meðalaldur Ameríku-
manna var þá — kringum 1890
-— 43 ár. Nú er meðalaldurinn
63 ár, og ekki sízt þess vegna
eru rannsóknir á prostata orðn-
ar mjög brýnar, enda eru þær
nú miklu meira stundaðar enn
áður.
Það er nauðsynlegt að allir
karlmenn kunni nokkur skil á
starfsemi þessa kirtils. Þegar
um sjúkdóm í honum er að
ræða, er nauðsynlegt að hann
uppgötvist sem fyrst, því að þá
er meiri von um bata. Eftir-
farandi atriði er mönnum hollt
að leggja á minnið:
1. Kynsjúkdómar eru ekki
eina orsök prostata, þó að rang-
lega meðhöndlaður lekandi geti
leitt til prostata.
2. Bindindi á kynferðissviðinu
er ekki til bóta. Þvert á móti
er reynsla fyrir því, að prostata
geti hlotizt af því að menn hafa
skyndilega hætt að lifa kyn-
ferðislífi, t. d. ekkjumenn.
3. Prostata virðist tíðara hjá
þeim sem lifa við góð kjör og
eiga fá böm, en hjá fátækum
barnakörlum.
Orðið prostata er grízkt að
uppruna og þýðir að „standa
fyrir framan”. Nafnið er dregið
af því að kirtillinn er við mynni
þvag- og sáðblaðranna. Sáð-
blöðrurnar eru tvær og eru fyrir
neðan þvagblöðruna. Blöðru-
hálskirtillinn, sem er að tveim
þriðju hlutum vöðvar, stjórnar
opnun og tæmingu þessara
blaðra. Þriðji hlutinn er kirtia-
vefur, sem þrútnar við kyn-
æsingu og gefur frá sér slím-
kenndan vökva, er blandast
sáðfrumunum.
Það er almennt álit sérfróðra
manna, að kyndeyfð hjá konurn
eigi rót sína að rekja til þess,
að þær fái ekki fullnægingu í
samförum, þ. e. vegna þess að
sáðlát mannsins kemur of fljótt
— hann hefur ekki taumhald á
prostatakirtli sínum.
Raunverulega ræður prostata-
kirtill mannsins ekki aðeins
mestu um kynnautn konunnar,
heldur er hann einnig upp-
spretta þeirrar unaðskenndar,
sem karlmaðurinn finnur við
eðlilegt sáðlát.
Af þessu verður skiljanlegt,
hversvegna dr. Hirsch kallar
prostatakirtilinn „sálina í kyn-
lífi hjónanna”. Ljóst verður
einnig hve mikilvægt það er, að
þetta líffæri sé heilbrigt og
starfshæft.
Karlmenn skyldu því leggja
sér eftirfarandi á minni: Fara