Úrval - 01.06.1949, Blaðsíða 46

44
ÚRVAL
legar, en þær voru eigi að síður
áhrifaríkar. Svo virtist sem
hann þekkti flesta þjóðhöfð-
ingja Evrópu; hann gat lýst
veizlu í Buckinghamhöll eða
tedrykkju um borð í lysti-
snekkju Þýzkalandskeisara í
Kiel jafnlifandi og nístandi vindi
í skörðum Nanga Parbat. Full-
orðna fólkið hafði eins mikið
yndi af sögum Williams frænda
og við.
William frændi hafði komið
í litla kaupstaðinn okkar í Nýja-
Englandi dag einn árið 1905 í
fyrirmannlegri bifreið af út-
lendri gerð með háfermi af far-
angri. Með honum var kínversk-
ur þjónn. Mamma gægðist út á
milli gluggatjaldanna, en bar
ekki kennsl á manninn strax —
hún hafði ekki heyrt frá hon-
um í tíu ár. „Hver getur þetta
verið?“ spurði hún mig og
hleypti brúnum. Svo rak hún
upp undrunaróp og hljóp til
móts við hann. „Ég er að koma
úr ferð umhverfis jörðina,
systir,“ sagði William frændi
og faðmaði mömmu að sér.
Hann gekk inn eins og hann
hefði verið í heimsókn síðast í
gær.
William frændi ákvað að setj-
ast að í bænum okkar. „Ég er
búinn að fá nóg af ferðalögum,“
sagði hann við pabba. „Ég ætla
að kaupa mér jörð og fara að
búa.“
Fullorðna fólkið var flesí á
verði gagnvart William frænda
fyrst í stað. Kínverski þjónninn
hans, sem hét Wing, bíllinn
með stóru látúnsljóshjálmun-
um og fyrirmannlegt skegg
Williams frænda vakti allt tor-
tryggni. Bæjarbúar vildu bíða
og sjá til og bjuggust við hinu
versta.
En þeim skjátlaðist. William
frændi keypti sér niðurnídda
jörð, sem á fáum árum varð
bezta jörð sveitarinnar. Þó að
hann væri bersýnilega vel efn-
um búinn, sparaði hann ekki
hina miklu krafta sína. Vinnu-
menn hans sögðu ótrúlegar sög-
ur af kröftum hans og þolgæði.
Afurðir hans hlutu verðlaun á
öllum markaðssýningum.
En vinnan ein var alltof ein-
föld skýring á velgengni hans.
„Þetta eru aðferðir, sem ég hef
lært hér og þar,“ sagði hann.
„Tökum til dæmis þessa tómata.
Gamall munkur á Sikiley sýndi
mér . . .“ Nágrannar Williams
frænda hlustuðu í fyrstu van-
trúaðir á skýringar hans. En
von bráðar fóru jafnvel reynd-