Úrval - 01.06.1949, Blaðsíða 54

52
ÚRVAL
mönnum. (Fæstir greina að vísu
þenna mismun, en blóðhundar
geta rakið spor hvaða einstakl-
ings sem er, ef þeir fá ein-
hverja spjör af honum til að
þefa af fyrst). Breytileg efna-
skipti eru einnig skýring á því,
hversvegna novocain reynist
ver sem deyfilyf við tanntöku á
einum heldur en öðrum, eða hvers
vegna kaffi heldur vöku fyrir
sumum, en aðrir sofa vært af því.
Ekkert sýnir þó jafngreini-
lega hve einstaklingsbundin
efnaskiptin eru og áfengið. í
blaði Ameríska læknafélagsins
segir dr. W. W. Jetter, að af
1000 mönnum, sem gerðar voru
rannsóknir á, voru 10,5% ölv-
aðir, þegar áfengismagnið í
blóðinu var 0.05%, en 6,7% voru
dæmdir allsgáðir með 0,4% á-
fengismagn í blóðinu, en á því
stigi eru flestir menn ,,dauðir“.
0,5% áfengismagn er að jafn-
aði talið banvænt.
En það er ekki aðeins mis-
jafnt, hve mikið menn þola af
áfengi án þess að verða ölv-
aðir. Menn eru einnig misjafn-
lega fljótir að losa sig við á-
fengið úr líkamanum. Danski
líffræðingurinn E. M. P. Wid-
mark gerði athuganir á sex
mönnum og reyndust þeir mjög
misjafnlega fljótir að losa sig
við áfengið úr blóðinu. Hjá
þeim sem var fljótastur, nam
,,tæmingin“ 0,00317 mg úr rúm-
sentímetra á mínútu, en tregust
tæming var 0,00176 mg.
Allir vita, að menn haga sér
mjög misjafnlega eftir að þeir
eru orðnir ölvaðir. Sumir verða
syfjaðir og daufir, aðrir ofsa-
kátir og fjörugir. Sumir verða
ánægðir og þykir vænt um allt
og alla, aðrir verða þrætugjarn-
ir og hafa allt á hornum sér.
Sumir vilja leggjast út af, aðrir
vilja hoppa upp um borð og
stóla. Merkja um ölvun, sem eru
einkennandi fyrir suma, gætir
ekki hjá öðrum. Þessvegna eru
ölvunarpróf, s. s. að ganga eftir
beinni lína, telja, lesa o. s. frv.,
út af fyrir sig gagnslaus. Jafn-
vel áreiðanlegasta prófið, sem
við þekkjum — mæling áfengis-
magnsins í blóðinu — er mjög
einstaklingsbundið sem merki
um ölvun, eins og að framan
getur.
Annað ölvunarfyrirbrigði,
sem erfitt er að skýra út frá
öðru en einstaklingsbundnu
efnaskiptakerfi, er hin svo-
nefnda sjúJclega ölvun. Hennar
gætir ekki aðeins hjá of-
drykkjumönnum, heldur einn-