Úrval - 01.06.1949, Blaðsíða 119

ANNA MARÍA OG HERTOGINN
117
,,Drojit de signur?“ sagði
Capper og leit aftur í blaðið.
Hann klóraði sér í höfðinu. „Ja,
sjáum nú til, ég hef einmitt ver-
ið að velta því fyrir mér.
Sammywell, lasm, — hvað
heldur þú að drojit de signur
þýði?“
„Drojit de signur?“ Sam
Small ræskti sig ofurlítið. ,,Jú,
bíðið þið við. Ég skal segja
ykkur það. Það þýðir — æ —
láttu mig fá blaðið, Capper.“
Gamli maðurinn rétti honum
blaðið. Sam lagaði á sér gler-
augun og las.
Til hinna mörgu skrítnu og
œvafornu sérréttinda hertogans
á Rudling, telzt einnig „droit
de seigneuru hans, sem gildir i
öllum sex sóknum hertogadœm-
isins.
„Æ, nú skil ég,“ sagði Sam.
„Þú ruglaðir mig með því að
bera það rangt fram, Capper.
Það á að bera það fram droit
de seinúr.“
,,0g hvað er það?“ spurði
Capper uppveðraður.
„Það er það.“
„Já, en hvað þýðir það?“
spurði John Willie Braithwaite
og vildi ekki láta málið niður
falla. Hinir kinkuðu kolli til
samþykkis.
„Jú, sjáðu nú til, ég ætlaði
einmitt að fara að segja þér það,
John Willie,“ sagði Sam. „Það
er latína — klára latína.“
Þeir hristu höfuðin og
skelltu í góm.
„En hvað þýðir það, Sam?“
spurði John Willie þrákelknis-
lega.
„Ja, sjáið þið nú til, ég get
kannske skýrt það bezt á þenn-
an hátt,“ sagði Sam. „Latína
er, eins og þið hafið sjálfsagt
allir heyrt, ákaflega skringilegt
mál.“
„Kemur heim,“ sögðu þeir
allir sem einn maður.
„Og það skringilegasta við
hana er,“ hélt Sam áfrarn, „að
í eitt skipti þýðir hún eitt,
og í annað skipti aílt annað, ef
þið skiljið mig. Jú, hún er svei
mér viðsjálft mál, latínan.“
„Það getur verið að hún sé
skringilegt og viðsjált mál,“
sagði John Willie. „En hvað
þýðir hún í þessu sérstaka til-
felli ?“
„Það er einmitt það, sem ég
ætla að fara að segja þér, John
Willie. Hún þýðir eitt, en þó —•
eins og ég var að enda við að
segja — þýðir hún líka annað.
I þessu sérstaka tilfelli þarf
mjög nákvæma rannsókn til