Úrval - 01.06.1949, Qupperneq 45

Ógleymanlegasti niaðurinn,
sem ég hef kynnzt.
William frœndi.
Grein úr “Reader’s Digest”.
eftir Patricia Rawlins.
t'YRSTA endurminning mín
um William Farnsworth
frænda minn er um alskeggjað-
an, ferlegan mann, sem stend-
ur fyrir framan stóra arininn í
setustofunni okkar á vetrarköld-
um sunnudegi, og það skíðlogar
á arninum og úti fyrir er snjór
og myrkur. Við börnin fjögur
sitjum við fætur hans og hlust-
um leiðslubundin á frásögn hans
af hrakningum á norðurheim-
skautinu 1897. Hann hafði, á-
samt tólf félögum, brotizt áfram
gegn snjó og vindi yfir pólslétt-
una. Félagar hans frusu í hel
einn á fætur öðrum. William
frændi komst einn aftur til
*
mannabyggða.
Eftir þetta létum við börnin
William frænda aldrei í friði,
þegar hann kom í heimsókn. Við
drógum hann að arninum, og
hann tók sér þar stöðu, strauk
skeggið hugsandi stundarkorn,
lagði hendurnar aftur fyrir bak
og hóf frásagnir sínar. Við tók-
um þátt í einvígi hans við 50
feta langa pythonslöngu, sem
datt ofan úr tré í frumskógum
Yucatan. Vöðvar hans stæltust,
þegar hann sýndi okkur, hvernig
hann hafði náð kverktaki á
slöngunni og kyrkt hana. Við
þjáðumst með honum þegar
hann lá bundinn og keflaður í
eintrjáning herskárra Jivaro-
búa; supum hveljur þegar
hann hvolfdi bátnum, svifti
sundur böndunum og komst
undan á kafsundi yfir að ár-
bakkanum með krókódíl á hæl-
unum. William frændi hafði oft
með sér sýnileg tákn mann-
rauna sinna. Hann dró fram
trosnaðan kaðalspottann, sem
villimennirnir höfðu bundið
hann með; við skoðuðum hann
með lotningu.
Sögurnar, sem hann heillaði
með foreldra okkar og vini
þeirra, voru ekki eins geigvæn-