Úrval - 01.06.1949, Side 87
SJÖ MÁNAÐA HRAKNINGAR Á KYRRAHAFI
85
meðfram ströndinni með veik-
burða tilburðum handa og fóta.
Heilan dag mjakaði hann sér
þannig áfram, unz nokkrir varð-
menn á ströndinni komu auga
á hann. Þetta var á Ninigoeyju
í Aðmírsálseyjaklasanum, 2400
km frá TJthafseyju. Nabetari og
félagar hans höfðu lagt upp frá
Úthafseyju 4. apríl, en nú var
komið fram í nóvember. Hann
hafði verið sjö mánuði á sjón-
um!
Eftir þriggja mánaða dvöl á
spítala var Nabetari flogið til
Gilbertseyja, sem nú voru aftur
1 höndum Breta. Þar kenndi liðs-
foringi honum að lesa á landa-
kort — með frábærum árangri.
Athyglisgáfa hans var svo ná-
kvæm og minni hans svo gott,
jafnvel eftir þessar miklu mann-
raunir, að hann gat gefið ná-
kvæma lýsingu á víggirðingum
Japana á Úthafseyju, sagt til
um tölu þeirra og varnarráðstaf-
anir, tjónið sem þeir höfðu vald-
ið á fosfatnámunum og vélum,
og allt reyndist rétt, þegar eyj-
an var aftur tekin.
Þegar brezki fáninn var aftur
dreginn að hún á Úthafseyju,
var Nabetari viðstaddur, svo
sem við átti. Einn af setuliðs-
mönnunum spurði hann við
þetta tækifæri, hvort hann hefði
aldrei verið hræddur, þegar hann
var einn á reki úti á reginhafi
mánuðum saman. ,,Jú,“ sagði
Nabetari brosandi, „ég var oft
hræddur."
cm ★ c\o
Fyrirhyggja.
Árni kom til kaupmannsins og' sagði: „Þ>ú verður að hjálpa
mér um einn poka af hveiti. Ég er alveg kominn á kaldan klaka,
það er enginn matur til handa fjölskyldunni."
„Jæja, Árni minn," sagði kaupmaðurinn góðlátlega. „Ég verð-
víst að umbuna þér, úr því að þú hefur enga peninga. En heyrðu,
eins og þú veizt kemur sirkus til bæjarins eftir nokkra daga.
Ef ég gef þér hveitisekkinn, ertu þá viss um, að þú seljir hann
ekki og farir svo með alla fjölskylduna i sirkus fyrir peningana ?”
„Já, það er engin hætta," sagði Árni. „Ég er búinn að leggja
sirkuspeningana til híiðar.“
— Quote.