Úrval - 01.06.1949, Page 90

•88
ÚRVAL
konur, sem nota eggjahvítuefni
til vaxtar, og heldur ekki, þegar
eggjahvítuefni skortir í fæðuna,
því að þá gefur líkaminn meira
frá sér en hann fær. Það er
fyrsta merkið um vaneldi. Þegar
slíkt skeður við tilraunir Rose,
þá veit hann, að ekki er nóg af
einhverri amínósýrunni, og þá
er skammturinn aukinn unz
jafnvægi er komið á aftur. Með
þessu finnst lágmarksþörf lík-
amans fyrir þá amínósýru.
Rose hefur þegar fundið lág-
marksþörf líkamans fyrir tryp-
tófan og vinnur nú að því að
finna lágmarksþörfina fyrir
hinar sjö.
Rose væntir þess, að með til-
raunum sínum geti hann mæit
næringargildi helztu eggja-
hvítuefnafæðutegunda manns-
ins víðvegar í heiminum af
meiri nákvæmni en áður. Og
þegar nærngargildi amínósýr-
anna er fullrannsakað, hafa
læknarnir fengið í hendur kröft-
uga, formelta fæðu handa
sjúklingum, jafnvel þó að þeir
geti ekki borðað með eðlilegum
hætti. Raunar er þegar farið að
nota amínósýrurnar í þessum
tiigangi, þó að þarfir líkamans
fyrir hverja einstaka séu ekki
enn kunnar.
Sérhver skurðaðgerð, hversu
lítilfjörleg sem hún er, skemm-
ir vefi. Því meiri sem skemmd-
in er, því lengri tíma tekur
afturbatinn, því að hann er
að mestu fólginn í að græða
skemmda vefi. Þetta skap-
ar skurðlæknum tvennskonar
vanda, í fyrsta lagi að birgja
líkamann vel upp af eggjahvítu-
efnum, svo að hann þoli betur
skurðaðgerðina, og í öðru lagi
að græða sem fyrst þá vefi, er
skemmast við skurðaðgerðina.
I Bandaríkjunum er það nú orð-
in föst venja skurðlækna að
styrkja sjúklinga með amínó-
sýrugjöfum fyrir uppskurð, og
einnig eftir uppskurð, ef þess
er talin þörf.
Áður en farið var að nota
amínósýrur, höfðu þeir sem
fengu brunasár yfir meira en
þriðjung líkamans litla von um
að lifa. I Bandaríkjunum er
brunasjúklingum nú gefnar
amínósýrur jafnframt sefandi
og græðandi smyrslum, og eyk-
ur það mjög batamöguleika.
Magasárssjúklingar munu
njóta góðs af tilraunum Rose.
Sár grær ekki nema köfnunar-
efnisjafnvægi sé í líkamanum,
og til þess þarf sjúklingurinn
að fá nóg af eggjahvítuefnum.