Úrval - 01.06.1949, Qupperneq 108

106
tTRVAL
ferðast um markaðina — fólk
myndi áreiðanlega vilja borga
shilling fyrir að sjá okkur.“
,,Ég tek ekki þátt í neinu
svindli," sagði Sammywell.
„Það er ekkert ljótt við það
að græða peninga, vinur minn;
ég hef ekki heldur hugsað mál-
ið út í æsar, en það er hægt
að græða á hugmyndinni. Líttu
bara á alla þá peninga, sem ég
hef grætt á litlu sjálfvirku
tvinningarvélinni minni.“
,,En við getum ekki verið á
rápi í alla nótt, meðan þú ert
að velta þessu fyrir þér. Mundu,
að Mully bíður eftir mér
heima.“
„Já, en við getum ekki farið
heim,“ sagði Sam, „ekki báðir.“
„Rétt er það,“ sagði Sammy-
well. „En annar okkar gæti
verið hérna úti í nótt og íhug-
að, hvað við ættum helzt að
taka til bragðs. Hinn getur
farið heim án þess að láta
Mully vita neitt. Þú getur sjálf-
sagt legið úti, án þess að þér
verði kalt, Sam — og í fyrra-
málið get ég skroppið með ein-
hverja matarögn til þín.“
„Rólegur, góði. Ég kann ekki
við, að þú farir heim til kon-
unnar minnar. Það — það er
ekki siðsamlegt."
„En þú hefur einmitt verið
að skýra það út fyrir mér, að
við séum raunverulega sami
maðurinn, svo að þú ferð þar
af leiðandi heim, þegar ég
fer heim,“ sagði Sammywell.
„Vertu nú skynsamur — annar
okkar verður að draga sig í
hlé, meðan við erum að taka
ákvörðun um, hvað við eigum
að gera. Hvers vegna ferðu ekki
burt í nokkra daga, svo að við
getum hugsað málið?“
,,Á ég að fara í burtu?“ end-
urtók Sam.
Svo fór hann að íhuga uppá-
stunguna. Það fór ekki framhjá
honum, að hún hefði sína kosti.
Ef hann færi burt, gæti það orð-
ið eins konar sumarfrí.
Undir niðri var Sam ofsaglað-
ur; en hann setti upp dapran
svip.
„Það er hörmulegt að hugsa
sér, að maður skuli verða að
hverfa frá heimili sínu og ráfa
sem einmana flakkari á þyrn-
umstráðum vegum lífsins, eins
og sagt er. En vegna Muliyar
og til þess að spilla ekki sálar-
friði hennar, ætla ég að færa
þessa stóru fórn. Vertu sæll!“
„Hvert ætlarðu?"
„Jú — ef ég fer stytztu leið
yfir almenninginn, þá get ég