Úrval - 01.06.1949, Qupperneq 114

112
ÚRVAL
búið öll saman?“ sagði Sammy-
well.
,,Á ég kannske að búa með
tveim mönnum?“ spurði Mully.
„Það væri tvíkvæni.“
„En Sam og ég erum báðir
sami eiginmaðurinn,“ sagði
Sammywell.
,,Já,“ sagði Mully. „Við vit-
um það, af því við erum nú-
tímafólk — en ég er smeyk við
að brezka löggjöfin sé ekki eins
vel með á nótunum og muni
álíta, að tveir menn séu alltaf
tveir menn.“
„Bíddu við,“ sagði Sam. „Þú
hefur ekki verið gift nema einu
sinni.“
,,En þá hefur annar ykkar
blessun kirkjunnar og hinn
ekki — og það er áreiðanlega
ekki löglegt.“
,,Hm,“ sagði Sam.
„Haldið ykkur saman augna-
blik,“ sagði Mully. ,,Ég ætla að
hugsa mig um.“
Hún sat lengi þögul, svo
andvarpaði hún og stóð upp.
„Jæja, ég er búin að ákveða
mig,“ sagði hún. „Mamma sagði
alltaf við mig — „Ef þú ert í
efa, þá sofðu á því!“
,,Ó,“ sagði Sammywell bros-
andi.
„Nú fer ég að hátta og
sofa —“ hélt hún áfram. ,,Og
þið farið báðir út.“
,,En heyrðu nú, Mully,“ sagði
Sammywell og bar sig aumlega,
„mér finnst þetta ekki —“
„Ekki heldur mér,“ tók hún
fram í fyrir lionum. „En þið
hafið skipt ykkur án minn-
ar hjálpar — og nú verðið þið
að leysa vandann á sama hátt.“
Að svo mæltu ýtti hún þeim
út um dymar. Um leið og Sam
fór fram hjá henni, hvíslaði
hún: „Þú skalt ekki koma heim,
fyrr en þið eruð orðnir að ein-
um manni.“
Svo var hurðinni skellt í lás,
og mennirnir tveir stóðu úti í
myrkrinu.
„Við skulum fá okkur göngu-
túr og hugsa málið dálítið,“
sagði Sam. „Og haltu þér fast
við hliðina á mér, það vil ég
ráðleggja þér. Við getum labb-
að yfir almenninginn.“
Þegar þeir komu að almenn-
ingnum, voru þeir jafn hugs-
andi á svipinn.
„Hefur þér dottið nokkuð í
hug?“ spurði Sammywell.
„Æ, það veit sá sem allt veit,
að ég er orðinn hundleiður á
þér,“ stundi Sam. „Haltu þér
saman!“
Hann nam staðar og leit í