Læknaneminn - 01.12.1966, Blaðsíða 35

LÆKNANEMINN
35
8. Félagsleg aðstoð. Hér undir
koma margvísleg atriði svo sem
útvegun vinnu, útvegun húsnæðis,
sem er hentugt og viðráðanlegt,
fjárhagsleg aðstoð af ýmsu tagi,
t. d. til atvinnureksturs, til kaupa
á sérstökum atvinnutækjum, ef
slík tæki gera viðkomandi kleyft
að sjá sér farborða, en að öðrum
kosti ekki. Þannig mætti lengi
telja. Þeir eru auðvitað margir,
sem enga aðstoð þurfa og spjara
sig sjálfir, en hitt er algengara, að
til þurfi að koma einhver aðstoð.
Ýmislegt annað en hér hefur
verið nefnt heyrir til endurþjálf-
uninni, og segja má, að ekkert
varðandi hag og ástand sjúk-
lingsins sé henni óviðkomandi.
Enskumælandi þjóðir nefna þetta
„total care“.
Það liggur í augum uppi, að
ekki má ofgera þessi máli gagn-
vart skjólstæðingnum, þannig
að hvorki verði andrúmsloftið
þvingað né hann missi hjá sér alla
hvöt til að gera þá hluti sjálfur,
sem hann getur gert. í þessum
málum þarf ekki að deila um,
hvort einkaframtakið er betra.
Einkum gildir þetta um félagsleg
atriði.
Ennfremur liggur í augum uppi,
að margt af því, sem að framan
greinir, er ekki læknisfræði í
ströngum skilningi. En eins og áð-
ur er sagt, þarf læknir að vera
reiðubúinn að hafa afskipti af
þessum málum sjúklinga sinna,
eða sjá um, að aðrir geri það, og
hafa a. m. k. eftirlit með gangi
mála.
Ég tel ekki úr vegi að rekja
stuttlega hvernig málum er nú
háttað í endurþjálfun hér á landi
og hvað áætlað er að gera.
Enginn stofnun er til, sem rekin er
eingöngu fyrir endurþjálfun, og á
engum einum stað fyrirfinnst öll
sú þjónusta, sem að ofan er nefnd.
Hérlendis eru ekki til sérstök lög
um endurþjálfun eða reglugerðir
um framkvæmdaratriði. Reglu-
gerðarleysið háir mjög fjárhags-
grundvelli endurþjálfunarstarf-
seminnar. Öryrkjafélögin hafa á
síðustu árum hvatt ákaft til laga-
og reglugerðasetninga, og má
vera, að innan ekki langs tíma
komi að afgreiðslu þeirra mála.
Það er skortur á sérmenntuðu
starfsfólki í endurþjálfun, t. d.
sjúkraþjálfurum. Nám þeirra, sem
annars starfsliðs í endurþjálfun,
þarf að sækja til útlanda, og er
tiltölulega erfitt að komast inn í
skólana, sem að jafnaði anna ekki
eftirspurn eigin lands. Nám
sjúkraþjálfara tekur nú orðið
venjulega 3 ár, og stúdentsprófs er
yfirleitt krafizt.
Ætlunin er að koma á fót æf-
ingadeild á Landspítalanum, og er
nú unnið að teikningu hennar 1
kjallara vesturálmu nýbyggingar-
innar. Húsnæðið þar er of lítið og
örðugt að koma fyrir í því æfinga-
deild, sem svarar kröfum tímans.
En víddum hússins verður ekki
breytt. Gert er ráð fyrir, að þessi
deild geri ekki meira en að þjóna
inniliggjandi sjúklingum á Lands-
spítalanum og e.t.v. hluta af út-
skrifuðum sjúklingum, sem þurfa
áframhaldandi aðstoð. Á ýmsan
hátt hlýtur miðpunktur siúkra-
þjálfunar hérlendis að hvíla á
framtíðinni á Landspítalanum,
bæði vegna fjölbreytni viðfangs-
efna þar og væntanle.grar kennslu
í sjúkraþjálfun, en með tímanum
verður óhjákvæmilegt að reka
kennslu í þeirri grein hérlendis.
Styrktarfélag lamaðra og fatl-
aðra hefur rekið æfingastöð að
Sjafnargötu 14 í Reykjavík s. 1.
10 ár. Húsnæðið er mjög óhentugt