Læknaneminn - 01.12.1966, Blaðsíða 28

28
LÆKNANEMINN
ur. Efra spor sveiflusjárinnar
sýnir rafmagnsfyrirbærin og
neðra sporið aflsvörun. Mynd B.
sýnir áhrif noradrenalins, sýnir
hvað gerist, ef þér eruð í geðshrær-
ingu, standið í húsbyggingu eða þ.
u. 1. Himnuspennan fellur, tíðni
spennusveiflanna eykst, samdrátt-
ur æðafrumanna fylgir eftir, og
er algjör eftir tvær mínútur
(mynd C). Á mynd D hefur nor-
adrenalínið verði fjarlægt fyrir
einni mínútu.
Enn sem komið er hef ég ein-
gönsru gert mælingar á rafspennu-
sveiflum bláæða. Mvndin er frá
portæð. En bar sem 3A hlutar blóð-
magnsins eru veniulega í bláæðum,
þá er snenna bláæða hin mikilvæg-
asta. Þessar rannsóknir skapa
nýja möguleika á að skvra hvern-
ig adrenalín noradrenalín og
hverskonar lyf valda þeim áhrif-
um, sem þau hafa á blóðrásina.
Þetta er enn á byrjunarstigi.
Hefur eitthvað birzt urn þetta?
Jú, við höfum sagt frá bessu
bæði í Cambridge og á norrænu
lífeðlisfræðibingi, sem haldið var
í Finnlandi í sumar. Hafa þegar
birzt um þetta þrjár greinar.
Hafið þér aðstöðu til að halda
bessum rannsóknum áfram hér
heima ?
Það er í siálfu sér ekkert, sem
hindrar bað annað en tækiaskort-
ur. húsnæðisskortur, skortur á að-
stoðarfólki og sú staðrevnd, að
mér er ætlað að kenna aðstoðar-
laust 40—50 stúdentum lífeðlis-
fræði. Við bysr^ðum bessar rann-
sóknir upp síðast.liðinn vetur á
tveimur rannsóknarstofum í
Cautaborg. Þar er beim haldið á-
fram, og ég revni að taka fullan
bátt í beim bréflega. ,,Lífeðlis-
fræðistofnun Háskóla íslands" er
annars talinn aðili að öllu, sem um
þetta birtist.
Þarna er um að ræða tiltölulega
nýja rannsóknargrein?
Já, það má víst segja það. í
sumar leið var haldið í Cambridge
fyrsta alþjóðlegt symposium um
raffræði æða. Ræðumenn voru 7.
Þarna var að sögn saman komið
allt það fólk, sem hafði tekizt að
ná einhverjum mælingum á raf-
spennusveiflum æða. Þessar rann-
sóknir hafa vakið mikla athygli
miðað við, að þær eru á frumstigi
og ennþá fræðilega óstöðugar.
Ástæðan er eflaust sú, eins og ég
gat um áðan, að æða- og hjarta-
sjúkdómar eru ein algengasta dán-
arorsökin í flestum menningar-
löndum, og að til þessa höfum við
lítið sem ekkert vitað um lífeðlis-
fræði sléttra æðafruma sökum
tæknilegra örðugleika á mæling-
um. Það mætti kannski geta þess
til gamans, að fjöldi erlendra vís-
indamanna hefur komið að máli
við mig og boðizt til að koma til
íslands til að vinna að þessum
rannsóknum á æðum, en ég hef
orðið að svara því til, að mér væri
sönn ánægja að því — sumir eru
þekktir menn og gætu orðið að
ómetanlegu liði — en hins vegar
væru húsnæðisvandræði svo mik-
il, að slíkar heimsóknir yrðu að
bíða.
Hvað um hinar fyrirhuguðu
breytingar á kennsluháttum hér
við deildina? í skýrslu þar um
segir, að þér hafið ekki verið með
í ráðum.
Það kom ekki að sök. Flest er
mér að skapi. I Bretlandi gafst
mér kostur á að ræða við ýmsa af
þeim mönnum, sem sátu í nefnd
þeirri, er gerði áætlun um nýjan
læknaskóla í Nottingham, sem
verða á til fyrirmyndar þar sem