Læknaneminn - 01.03.1976, Qupperneq 22

o o o
o-o o

Mynd 11. Onœmisejtirlit og flótti: Nýir mótefnavakar verða
til á yjirborSi frumu, sem tekur illkynja breytingu, er vekja
ónœmiskerfiS, sem getur eytt henni. Flóttakerfi eru: 1) Tap
á virkni mótefnavaka og því áfram œxlisvöxtur. 2) Fram-
leiðsla mikils magns mótefnavaka og losun inn í blóðrás.
Þetta getur ofmettað ónæmiskerjið og valdið hindrun á sér-
hœfðri ónœmissvörun, t. d. með myndun mótejna-mótefna-
vakasambanda, sem hindra sérhœfðar eitiljrumur í að ná til
æxlisins.
keppt viÖ mótefna-mótefnavakasambönd um bindi-
sæti á yfirborði æxlisfrumna og aflétt hindruninni.
Offramleiðsla mótefnavaha
(Mynd 11).
Ymsar niðurstöður benda til þess, að æxlið stuðli
að eigin farsæld, með myndun mótefnavaka, er það
sendir úl í blóðrásina. Efnaumsetning yfirborðs-
himna ýmissa æxlisfrumna, kann að vera meiri, en
hjá heilbrigðum frumum og framleiðsla og losun
mótefnavaka því óeðlilega mikil. Annar möguleiki
er að sérkennandi æxlismótefnavakar séu ekki mjög
virkir og þvi ekki teknir upp og fjarlægðir eins fljótt
og meira framandi efni. Offramleiðsla mótefnavaka
eða langvinn vera þeirra í blóðrásinni, gæti auð-
veldlega ofmettað ónæmissvara, sem stefnt er gegn
viðkomandi æxli og þannig verkað sem hentug
flóttaleið frá eftirliti ónæmiskerfisins. Stutt er síðan
þessi leið varð kunn og engin meðferð gegn henni
verið þróuð. Tveir möguleikar eru fyrir hendi: A)
Auka hraða á upptöku og fjarlægingu á mótefna-
vökum úr blóðrásinni. B) Letja framleiðslu æxlis-
ins á mótefnavökunum.
HEIMILDIR:
Sjá CANCER, Vol. 34. No. 4, Oct. 1974, 1521-1531.
hraðari æxlisvaxtar og allar mýsnar dóu fljótlega,
B) hins vegar dró úr æxlisvexti og hindraði hann í
sumum tilfellum algerlega (Mynd 10).
Þriðja leiðin til að eyða áhrifum hindrandi mót-
efna eða mótefna-mótefnavakasambanda, er notkun
leysandi mótefna. Sýnt hefur verið fram á, að þætt-
ir, sem hindra frumulægt ónæmi, virðast bverfa
snögglega úr blóði dýra með mikinn æxlisvöxt, þeg-
ar æxlið er fjarlægt og í stað þess komi efni, sem
virka beint eyðandi á æxlisfrumurnar, eða leysi
hindrun á frumulægu ónæmi. Líklegasta skýringin,
þó enn ósönnuð, er að hindrandi þátturinn sé mót-
efna-mótefnavakasamband og sá leysandi sé frítt
mótefni. Þannig gæti frítt mótefni, á áhrifaríkan hátt
16
LÆKNANEMINN