Læknaneminn - 01.04.1986, Blaðsíða 60

sömu undirliggjandi orsök sé að
ræða. Rannsóknir sýna yfirleitt
mikla sökkhækkun, oft yfir 100 nrm
eða hærra. Samhliða þessu sést ofl
hækkun á Haptoglobulini, Orosom-
ucoidi og Ferritini. enda er þetta allt
prótein, sem eiga sinn þátt í sökk-
hækkuninni. Ósjaldan fylgir væg
hækkun á Alk. fosfatasa. Oft er væg
anentia, normochrome, normocytisk.
(Anemia Simplex). í þessu tilfelli var
anemian hinsvegar hypochrome
microcytisk með MCV=70. Það er
hins vegar vel þekkt, að MCV getur
lækkað við króniska anemiu, þó yfir-
leitt ekki eins mikið og í þessu tilfelli.
Járn í serum var lækkað, en þaö líkt
og MCV getur lækkað við ýmsa
króniska sjúkdóma s.s. bólgusjúk-
dóma, illkynja sjúkdóma og lang-
vinnar sýkingar. Járngildið end-
urspeglar ekki endilega járnskort
í líkamanum og í þessu tilviki var
járnbindigetan eðlileg og serum fer-
ritin hækkað en ekki lækkað, eins og
búast mætti við íjarnskorti. Auk þess
sýndi beinmergssýni eðlilegar járn-
birgðir, sem mælir sterklega gegn
járnskorti, því við járntap hverfur
járnið fyrst úr mergnum áður en
Hemoglobin fer að lækka.
Niðurstaða okkar er sú að sj. hal'i
haft Temporal Arteritis og út frá þeint
sjúkdómi megi skýra öll hans ein-
kenni, það sent fannst við skoðun og
það sem rannsóknir leiddu í Ijós.
Meðferð var hafin með tabl. Pre-
dnisolon 60 mg/dag, til aö byrja með.
Skánaði líðan hans mikið á fáum
dögum. Sökkið lækkaði úr 105 niöur
í 7 mm á þrentur vikunt! Þessi góði
árangur styður enn frekar greining-
una, Temporal Arteritis.
Lokaorð
Hér hefur verið lýst tilfelli af sjúk-
dómnum Tentporal Arteritis. Ein-
kenni sjúklings, svo og niðurstöður
rannsókna eru nokkuð dæntigerðar
fyrir þennan sjúkdóm, nema hvað
blóðleysið, sem oft fylgir T.A. líktist
fremur því, sem sést við langvarandi
blóðtap. En ekkert kont fram við rann-
sóknir sem studdi það.
Við teljum því, að blóðleysið hafi
verið fylgikvilli þessa sjúkdóms,
Temporal Arteritis þótt óvenjulegt
sé, og gerir það þetta tilfelli sérstakt.
Tæpum tveimur mánuðunt eftir að
meðf'erð var hafin með sterum mæld-
ist Hb. 135 g/1, sökk 7mm/klst og
MCV 81 fl. Sj. hafði í byrjun með-
ferðar fengið blóðgjöl', en aðeins
tvær ein. af pökkuðum rauðunt blóð-
frumum.
Hér höfum við aðeins lítillega rætt
urn þennan sjúkdóm, en margt fleira
mætti tína til. Fróðleiksþyrstum skal
hins vegar bent á textabækur s.s.
Harrison’s Principles ol' Internal Me-
dicine, lil frekari fróðleiks.
Þakkir:
Siguröur Björnsson (oncoi.) Iæknir á
Landakoti las textann yfir og gaf góð ráö.
Kunna höfundar honum bestu þakkir
fyrir. Halldór Steinsen læknir á Landakoti
fær einnig þakkir fyrir sitt framlag.
(55 ÁRA KONA)
Þeir sjúkdómar, sem koma til greina
eru fjölmargir. Sýnt er að konan var
haldin InlJuenzu af A-stofni. Sjúk-
dómsmyndin var þó mun svæsnari og
annars eðlis en hjá öðrum sj. með
sömu flensu, sem var að ganga um
þetta leyli. Þeir sjúkdómar aðrir, sem
menn veltu fyrir sér voru: Aseptiskur
Meningitis, Sinusitis, Temporal Arte-
ritis og Subacute Thyrodiditis.
Rannsóknir á mænuvökva bentu
ekki til þess, að um væri að ræða
meningitis. Röntgenmynd af sinusum
leiddi ekki í ljós neinar óeðlilegar
breytingar. Teknar voru bilateral bi-
opsiur úr a.a. temporales og við
smásjárskoðun á þeim sýnum kom í
Ijós æðakölkun, en engin merki um
risafrumuæðabólgu. Mælingar á
skjaldkirtilhormónum voru vel innan
eðlilegra marka. Fengin var fínnálar-
biopsia úr hnút í skjaldkirtli og kom
þá í ljós Coiloid Goiter. Hvað var
þetta þá?
Skömmu eftir innlögn var sj.
skoðaður af augnlækni vegna mikilla
óþæginda í augum. Kom þá í Ijós að
augnþrýstingur var mjög hækkaður í
vinstra auga. Mældist hann 40
mmHg, en 12 mntHg í því hægra.
Framhólf voru mjög grunn, og vinkl-
ar nánast lokaðir perifert sérstaklega
ofan til. Töluverð bjúgmyndun var í
cornea centralt með mikilli þykknun
í stroma. Einnig var bjúgmyndun í
epitheli og bullumyndun með felling-
um i Membrana Decementi. Pupillur
svöruðu ekki ljósi og innsýn var mjög
léleg. Sjón á hægra auga: Fingurtaln-
ing Im. + 3.00 = 6/24. (Pinhole
6/18). Sjón á vinstra auga: Fingur-
talning l/2m. (Glereða pinhole bættu
ekki).
Hér var því um að ræða bráða-
gláku hjá sj. með þröng forhólf.
(Primary angle-closure glaumcoma).
Umrœða
Bráðagláka er sjaldgæfur sjúkdómur.
Helstu llokkar glaucoma eru:
1) Bráðagláka-primary angle clos-
ure glaucoma.
2) Hægfara gláka-primary open-
angle glaucoma.
3) Meðfædd gláka-primary cong-
cntial glaucoma.
4) Fylgigláka-secondary
glaucoina.
Bráðagláka er einungis u.þ.b. 3-
4% af glaucoma primarium. Þekkt
er, að innfluensa getur valdið vægri
lithimnubólgu og þá oft í báðum aug-
um. Bjúgntyndun í lithimnu ásamt
grunnum framhólfum getur þá leitt til
Framliald. á hls. 63
58
LÆKNANEMINN Vms - Vmt.-38.-39. árg.