Læknaneminn


Læknaneminn - 01.04.1986, Blaðsíða 25

Læknaneminn - 01.04.1986, Blaðsíða 25
tafla II. Samsetning kviðskilavökva f. bráðar skilanir Dextrósi 1.5 g/100 ml. (einnig 7.0 g/100 ml) Mg " 0.75 mmol/1 K 0 (bætt í eftir þörfum) Ca 1.75mmol/l Na 141 - C1 101 - Acetat (eða lactat) 45 - ler. Sjúklingarnir ganga með tæmdan pokann á sér innan klæða og tæma úr kviðnum í pokann aftur. Kviðleggir ld skilunar finnast í ýmsum útgáfum. H1 bráðra skilana finnast stífir leggir meö mörgum götum á hliðum. Þeim lylgir trókar til að færa legginn inn í kviðinn. Til króniskrar skilunar eru notaðir leggir úr mjúku silastik- gúmmi, ýmist beinir (TenckholT ca- Iheters). hringaðireða meðýmsu lagi sem stuðla á að því að leggurinn liggi á sínum stað. Leggir til króniskrar skilunareru ýmist settir inn nteð hjálp trókars og leiðara eða unt opinn kviðskurð. Leggurinn er látinn liggja nokkra leið undir húð til aö hindra sýkingar og hnjask. Framkvæmd kviðskilunar Bráðar kviðskilanir eru ekki eins tíð- ar og blóðskilanir, en eru æskilegri í vissunt tilfellum. Skilunin felst í því. að ákveðnu magni skilvökva (gjarnan 2 lítrum í fullorðna) er rennl inn í kviðarholið, látið liggja inni nokkurn tíma (dwell time). Síðan rennur vökvinn út aftur, en nýr skilvökva- skammtur rennur inn og svo koll af kolli. Legutími vökvans er gjarnan 10-20 mínútur og er algengt aö hver umferð taki um þaö bil klukkustund. I vökvanum er sem fyrr segir bætt kalium, heparíni og sýklalyfjum eftir þörl'um. Hita þarf vökvann að lík- amshita áður en hann rennur inn, bæði til að firra sjúklinginn ónotum og til að auka afköst skilunar. Oftast skilar sér heldur nteira vökvamagn en inn fer og má stýra því með mis- sterkri skilunarlausn. Helstu vand- kvæði, sem upp koma má kenna leggnum og legu hans, þ.e. dræmt rennsli inn eða út. Stundum þolir sjúklingurinn illa að hafa skilvökv- ann í kviðnum vegna fyrirferðar hans. Til eru kviðskilunarvélar, sent skammta vökvann sjálfar og stýra skiluninni. Slíkt er til þæginda, því að handtök eru ella mörg og vatns- burður mikill. Hin seinni ár hafa vinsældir krón- iskrar kviðskilunar farið vaxandi þótt enn eigi hún eftir að sanna gildi sitl til langframa. Til eru mismunandi útfærslur slíkrar skilunar en ég mun hér lýsa þeirri, sem mestum vinsæld- um hefur náð en það er „continuous ambulatory peritoneal dialysis" eða CAPD. í CAPD lætur sjúklingurinn skil- vökva renna úr plastpoka inn í kviðinn, brýtur síðan pokann saman og gengur frá honunt og innrennslis- slöngunni á sér innan klæða. Svo sent 6 tímum síðar lætur hann vökvann renna aftur í pokann, losar slönguna frá honurn og tengir við nýjan skil- vökvapoka o.s. frv. (Mynd 5). Slíkar skiptingar eru oftast fjórar á sólar- hring og lengstur tími á milli meðan sjúklingurinn sefur. Unnt er að fá skilvökva meö þrenns konar sykur- styrkleika. Dugi veikasta lausnin ekki til að halda þyngd niðri, er skot- ið inn sterkari lausn. Einu sinni í mánuði kentur sjúk- lingur til eftirlits og er þá skipt unt innrennslisslöngu, litið eftir leggnum og tekin blóðsýni. Helstu vandkvæði auk rennslis- truflana eru vegna lífhimnubólgu, sem oftast gengur vel að kveða niöur. en er eigi að síður algengasta orsök þess að hætta verður við CAPD. Sjúklingum í velheppnaðri krón- iskri kviðskilun virðist oft líða betur en blóðskilunarsjúklingum. Orsakir þess geta verið rnargar. Nefna má. að skilunin l'er fram án afláts og því ekki um að ræða þær stóru sveiflur úr- gangsefna, sem blóðskilunarsjúkl- ingar verða að þola. Betri hreinsun „miðmólekúla" kann að skipta máli og einnig betri næring. Sjúklingar í CAPD eru oft blóðríkari en blóöskil- unarsjúklingar. Krónisk kviðskilun á því sjálfsagt eftir aö vinna á framveg- is enda talsvert ódýrari kostur en blóðskilun. Abendingar fyrir skilun 1. Bráð nýrnabilun. 2. Krónisk nýrnabilun. 3. Eitranir. 4. Hjartabilun. Skilun hefur fleytt mörgum yfir bráða nýrnabilun. Beita má bæði blóð- og kviðskilun þótt fyrrnel'nda aðferðin sé mun algengari. Helst er beitt kviðskilun ef blæðingarhætta er veruleg, þar eð sú aðferð krel'st ekki heparíngjafar. Blóðskilun er miklu fljótvirkari og kentur það sér vel séu sjúklingar hyperkatabólskir, en þar hefur kviðskilun stundum naumast undan. í seinni tíð hyllast menn fremur til að helja skilun snemma í bráðri bilun, m. a. vegna þess að með skilun LÆKNANEMINN Vi9S5 - '/1986-38.-39. árg. 23
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.