Læknaneminn - 01.10.1989, Blaðsíða 26

menn afla sér almennar þekkingar um tölvur og notkun
þeirra. I Gautaborg er séð fyrir námskeiði þar sem
þessi atriði eru tekin fyrir. Þessi kennsla skiptist í
eftirtalda þætti:
- undirstöðunámskeið í notkun tölva
- sérhæftnámskeið um tölvunotkun ílæknisfræði
Síðari hlutinn felur t' sér kennslu í notkun tölva
við meðhöndlun sjúklinga t.d. í sambandi við tölvustýrð
hjálpartæki. Einnig eru kynntartölvuvæddar sjúkraskrár
og auk þess greiningarkerfi tengd einstökum
sérgreinum. Ekki má gleyma uppfræðslu í siðfræði
tengdri tölvunotkun á sjúkrastofnunum.
Hvernig getur svo læknaneminn nýtt sér þessa
þekkingu ? Tölvan nýtist sem leiðbeinandi við námið,
sem heimildasafn, við sýnikennslu og til að prófa eigin
þekkingu.
Með öflugum tölvunetum geta tölvurnar síðan
auðveldað mönnum samskipti og þar með að skiptast
á upplýsingum og þekkingu. Tölvurnar geta einnig
virkað sem hvatning fyrir læknanema til afreka, þ.s.
allar upplýsingar verða aðgengilegri og vinna og
úrvinnsla gagna auðveldari.
Þáttur læknanema í kennslunni.
Frá upphafi hefur það verið stór þáttur í
tölvufræðslunni að læknanemar miðli hvor öðrum af
þekkingu sinni. I Gautaborg erþessi miðlun skipulögð
á þann hátt að nemendur byggja upp stuðningsnámskeið
þar sem félögunum er kennt á mismunandi forrit og
önnur hagnýt atriði tengd tölvunotkun. Ti I þessa fá þeir
fjárveitingu frá deildinni og er útvegað húsnæði undir
tölvuver sitt. Þama hafa leiðbeinendur einnig fasta
viðvist líkt og safnverðir á bókasöfnum.
Uppfræðsla sjúklinga.
Á ráðstefnunni var flutt ákaflega skemmmtilegt
erindi um notkun tölva við uppfræðslu sjúklinga. Þar
var vakin athygli á því hve gott kennslutæki tölvan
getur verið bæði til fræðslu um sjúkdóma og
meðferðarmöguleika. Þetta vekur áhuga sjúklingsins á
veikindum hans og auðveldar honum að skilja eðli
sjúkdómsins og meðferð. Með því að láta sjúklinginn
setjast sjálfan framan við tölvuna verður hann að e-u
leyti, með þekkingu sinni, ábyrgur fyrir sjúkdómi
sínum og meðferð hans. Auk þess getur þetta sparað
lækninum tíma og auðveldað honum samskipti við
sjúklinginn. Sem dæmi voru tekin til upplýsingaforrit
um asthma og sykursýki.
LOKAORÐ
Ráðstefnan var að öllu leyti mjög áhugaverð og
fræðandi. Það brautryðjendastarf sem unnið er í
Gautaborg um þessarmundirerallrarathygli vert. Því
verður spennandi að fylgjast með hvernig gengur þar í
bæ á næstu árum, en þeir byrjuðu með kerfið
(MEDNET) á vormánuðum 1988. Sá hængur er þó á
að svona kerfi kostar mikla peninga. Forsvarsmenn
MEDNET giskuðu á að stofnkostnaður við kerfið væri
ábilinu7-9milljónirsænskrakróna. Þaðerþvínokkuð
ljóst að enn er þess langt að bíða að slíkt kerfi verði sett
upp við læknadeildina hér. Hins vegar má vel ímynda
sér að hægt væri að nota tölvukerfi Ríkisspítalanna í e-
m mæli til kennslu nema.
Mörg þau forrit sem þegar eru til eru bæði
aðgengileg og skemmtilega upp sett. Flest þessara
forrita er hægt að nota á hvaða tölvu sem er, og því ætti
að vera tiltölulega auðvelt fyrir bókasöfn spítalanna að
eignast þau. Sem dæmi má nefna að á Landakoti er
þegar til nokkurt safn slíkra forrita.
Okkur þykir augljóst að á næstu árum muni
verða mikil aukning á notkun tölva og hjálpartækja
tengdumþeim ílæknisfræði. Við viljum þvíhvetjaalla
læknanema og forráðamenn læknadeildar til að vera
vakandi fyrir nýjungum á þessu sviði og taka þeim með
opnum huga. Á þessu sviði eins og öðrum verðum við
að gæta þess að dragast ekki aftur úr í skjóli
peningaleysis og mannfæðar. Sú endurskipulagning
sem nú fer fram innan læknadeildar er einmitt kjörið
tækifæri til að taka þessi mál til athugunar.
24
LÆKNANEMINN 1-2/Í989-42. árg.