Læknaneminn - 01.10.1989, Blaðsíða 57

TAFLAIII: Reykingarvenjur læknanema á 6. ári.
ÁI Hafa ekki revkt Hætt Revkia minna en Revkia daeleea Alls
No. % No. % No. daaleaa % No. % No.
1985 32 61,5 5 9,6 4 7,7 11 21,2 52
1987 29 66,0 7 16,1 6 13,6 2 4,5 44
1988 18 58,1 6 19,4 4 12,9 3 9,7 31
TAFLA IV: Reykingarvenjur íslenskra læknanema á 1. og 6. ári (1985,1987,1988).
Hafa ekki revkt Hætt Revkia minna en Revkia dagleea AH:
daglega
No. % No. % No. % No. % No.
1. ár 116 66,0 22 12,5 23 13,1 15 8,5 176
6. ár 79 62,2 18 14,2 14 11,0 16 12,6 127
Alls 195 64,4 40 13,2 37 12,2 31 10,2 303
merkt var við reykingar sem meginorsök (major cause)
en þegar spurt var um kransæðasjúkdóma var einnig
gefið rétt ef merkt var við orsök tengda reykingum
(contributory cause). Læknanemar á 6. ári svöruðu
réttar en 1. árs nemar en eru þó með líkar tölur fyrir
krabbamein í raddböndum (tafla VI). Næstum allir
læknanemar hvort heldur þeir voru á I. eða 6. ári vildu
ráðleggja fólki að hætta að reykja ef rey kingasjúkdómur
hafði fundist eða við beina spurningu frá sjúklingi.
Hins vegar voru deildar meiningar um hlutverk
læknisins ef sjúklingur tók málið ekki upp að fyrra
bragði (tafla VII). Á 6. ári virtust læknanemar nánast
áeinu máli um að lítið væri um góð ráð eða aðferðir til
að aðstoða þá sem reykja (tafla VIII). Ál.ári voru
tölumar lægri þótt þær færu hækkandi eftir því sem nær
færist okkur í tíma. Gagnvart almenningi virtust 6. árs
nemar áhugasamari en nýgræðlingar í deildinni
samanbertöfluIX. Viðhorftiltakmarkanaáreykingum
koma fram í töflu X og XI. Bæði árin voru sammála um
að takmarka reykingar á sjúkrahúsum en síður á öðrum
opinberum stöðum, þótt fleiri og fleiri aðhyllist
takmarkanir eftir því sem nær færist okkur í tíma.
TAFLAV: Hvað reykir (reyktir) þú ? 1. ogó. ár.
Ár Sigarettur eineöneu BæQi sígt Qg annaö tóbak Vindla eineöneu PÍDU eineöneu Vindla Qg pípu
No. % No. % No. % No. % No. %
1985 25 54,3 11 23,9 4 8,7 2 4,3 4 8,7
1987 18 66,7 6 22,2 2 7,4 1 3,7 0
1988 9 39,1 9 39,1 2 8,7 1 4,3 2 8,7
LÆKNANEMINN 1-^989-42. árg.
55