Úrval - 01.11.1961, Blaðsíða 189

ÁHYGGJUFULLUR eiginmaður
hringdi til læknis síns um hánótt.
— Viltu koma fljótt, konan mín
er með botnlangabólgu.
— Óhugsandi, svaraði doktor-
inn, gefðu henni bara asperín og
þá getur hún sofnað.
— En hún er fárveik, þetta er
alvarlegt tilfelli.
— Nei, heyrðu góði, hélt lækn-
irinn áfram, ég skar konuna þína
upp fyrir tveimur árum og tók úr
henni botnlangann. Manstu ekki
eftir því. Ég hef aldrei heyrt um
nokkra konu, sem hefur annan
botnlanga.
— En hefurðu þá heyrt um
nokkurn mann, sem hefur eign-
azt aðra konu?
----□
LÍTIL læknisdóttir hafði Þann
sið að segja, að hún væri „dóttir
Jóns Jónssonar læknis“, þegar hún
átti að kynna sig. Þetta þótti móð-
urinni of mikil fordild af barninu,
og sagði:
■— Þú átt bara að kalla þig
Maríu eins og þú heitir.
Einhverju sinni spurði gestur
litlu stúlkuna í áheyrn margra
virðulegra gesta:
■— Og ert þú dóttir Jóns Jóns-
sonar læknis?
— Ég hélt það, svaraði sú litla
skilmerkilega, en mamma ber á
móti því.
-----□
UNGUR maður í Englandi fann
upp ráð til þess að vera sífellt
í dýrum veizlum og heimboðum,
án þess að þurfa nokkru sinni að
halda boð sjálfur. Hann fylgdist
nákvæmlega með því, hvenær
háttsettir og efnaðir menn, sem
hann vissi deili á, voru forfallaðir
eða uppteknir, og bauð þeim þá
i veizlur, er hann þóttist halda.
Til þess að endurgjalda hin virðu-
legu boð hans fékk hann hvert
boðið öðru veglegra frá þessum
vinum sínum, sem hver um sig
voru svo óheppnir að vera upp-
teknir, þegar hans samkvæmi var
haldið. Og þannig lifði hann flott
á loftinu einu.
-----□
MAÐUR nokkur, sem var mjög
óstyrkur á taugum, hafði átt í
basli með að fá vinnu. Svo fékk
hann vinnu við afgreiðslu í stórri
verzlun, þar sem postulínsvörur
voru aðallega til sölu. Einhvern
fyrsta daginn, sem hann var við
þetta starf, henti hann það óhapp
að brjóta dýrt skrautker. Var hann
því kallaður fyrir forstjórann, sem
tilkynnti honum formálalaust, að
ákveðin upphæð yrði tekin af
kaupinu hans mánaðarlega, unz
hann væri á þann hátt búinn að
greiða kerið.
— Hve mikið kostaði kerið,
spurði sá óstyrki.
— 150 þúsund.
— Dásamlegt, þá hef ég loksins
fengið framtíðaratvinnu.