Úrval - 01.04.1965, Side 61

VANDRÆÐAUNGLINGAR UM VÍÐA VERÖLD
59
lega óþekkt fyrirbrigði i bækistöðv-
um þessum. Georg Jansson kaup-
sýslumaður, sem vinnur að æsku-
lýðsstörfum í fristundum sínum,
segir um þetta: „Þetta er eini stað-
urinn í bænum, þar sem ég get skil-
ið eftir bílinn minn ólæstan alger-
lega öruggur um, að það verði ekki
hróflað við neinu.“
I nokkrum frönskum borgum bafa
verið myndaðir flokkar ungra lög-
fræðinga, presta og kaupsýslu-
manna til þess að vinna að lausn
þessara mála. Ganga flokkar þessir
undir nafninu „Vináttuflokkarnir"
(Equipes d’Amitié). Kirkjufélög og
æskulýðsfélög í flestum þýzkum
borgum hafa ráð á takteinum, er
virðast gefast mjög vel. Þau skipu-
leggja dansleiki fyrir unglingana,
og eru þeir haldnir alveg reglulega.
Þar er bönnuð áfengisneyzla. „Við
veitum þeim bara nóg af dægurlaga-
tónlist og lofum þeim að dansa sig
örþreytt,“ Segir Kurt Seelmann,
yfirmaður æskulýðssamtaka Miinch-
enborgar.
En slík viðleitni er aðeins sem
smyrsl til þess að draga úr mesta
sviða sáranna. Fólk það, sem vinn-
ur að málum þessum í ýmsum lönd-
um, er á einu máli um það, að end-
anlega lausn sé aðeins að finna
á heimilunum sjálfum. „Sem for-
eldrar getum við ekki leyst sjálfa
okkur undan allri ábyrgð okkar
með því að fordæma ungu kynslóð-
ina,“ segir John Hunt, formaður
verðlaunaáætlunar, sem hertoginn
af Edinborg hefur komið á lagg-
irnar. „Börnin okkar þarfnast hjálp-
ar okkar, ekki ásakana.“
Það virðist mótsögn, að það er
einmitt hin aukna velmegun i heim-
inum, sem gerir það að verkum, að
erfiðara reynist en ella að veita
þessa hjálp. Velmegunin hefur sem
sé gerbreytt öllu fjölskyldulífi. Ef
foreldrar grandskoðuðu sina eigin
breytni, gag'nrýndu sín eigin lífs-
viðhorf, hið æðisgengna kapp-
hlaup sitt um veraldleg gæði, blekk-
ingarnar, sem hinir fullorðnu beita
til þess að komast áfram, bæði hvað
atvinnu, afkomu og þjóðfélagsstöðu
snertir, skeytingarleysi sitt gagn-
vart allskonar óréttlæti, sem látið
er viðgangast, þá kynnu þeir að
finna þar ræturnar, sem rekja má
hina slæmu hegðun og afbrot barn-
anna til.
Börn læra af fordæmi þeirra, sem
þeim þykir vænt um. Það er verk
hinna eldri meðlima fjölskyldunnar
að skapa fordæmi, sem hinir ungu
geta virt.
Faðir, sem vill, að börnin hans öðlist menntun nú á dögum, verður
að gæta vel að öllum samböndum. . . . gæta þess að kippa innstung-
unum fyrir sjónvarpið, ferðagrammófóninn og útvarpið úr sambandi.
Lavonne Mathison