Skólavarðan - 2023, Blaðsíða 16

Skólavarðan - 2023, Blaðsíða 16
16 SKÓLAVARÐAN HAUST 2023 UMFJÖLLUN / Kennarahúsið S aga Valgeirs Gestssonar og gamla Kennarahússins á Laufásvegi er löng. Árið 1954 hóf sautján ára gamall Valgeir kennaranám í húsinu. Árið 2002, eða 48 árum síðar, lauk Valgeir farsælli starfsævi sinni í sama húsi. Hann hafði í millitíðinni sinnt kennslu, félagsstörfum, verið skólastjóri í 24 ár, komið að stofnun Kennarasambands Íslands, verið fyrsti formaður þess, sinnt formennsku í ellefu ár og verið skrifstofustjóri sambandsins síðustu fjórtán ár ferils síns. Flutti Kennarasambandið í Kennarahúsið Þrettán af þeim fjórtán árum sem Valgeir var skrifstofustjóri Kennarasambands Íslands var sambandið til húsa í gamla Kennarahúsinu. Það var aðeins ári eftir að Valgeir tók við starfinu, sem sambandið hlaut Kennarahúsið – eða afnot af því – í gjöf frá ríkinu. Húsið var þá í slæmu ástandi og ljóst að ráðast þyrfti í miklar endurbætur. „Það varð eiginlega fyrsta stóra verkefnið mitt sem skrifstofustjóri að sjá um endur- byggingu á gamla Kennaraskólanum. Og þar fluttum við svo inn 1991. Þá voru félagsmenn Kennarasambandsins um 3.500,“ útskýrir Valgeir. Ráðist í framkvæmdir á húsinu Aðspurður um hvernig tilfinningin hafi verið að koma aftur í húsið eftir að hafa verið nemandi við Kennaraskólann áratugum áður segir hann: „Þá náttúrulega kannaðist maður við að það væri í slæmu standi að mörgu leyti og því var spáð illa að við værum að fá þennan kofa til þess að endurbyggja hann. En það kom í ljós að það var enginn fúi að neinu ráði í húsinu – það var í fínu standi.“ Engu að síður var nóg að gera og græja áður en starfsemi gæti hafist í húsinu: Það þurfti meðal annars að skipta um alla glugga, gera við burðarvirki hússins og skipta um járnklæðningu. Þá voru gólfdúkar fjarlægðir og trégólfið sem leyndist undir dúknum – og prýðir enn húsið – pússað upp og lakkað. Einnig var inngangur hússins færður og aðgengi að því breytt. Allt var þetta gert með varðveislusjónarmið og sögu hússins í huga. „Við vorum mjög heppin á sínum tíma. Bæði með arkitektinn sem var áhugamaður um verndun gamalla húsa, Páll Bjarnason, sem var kröfuharður um margt. Og svo fengum við afbragðsiðnaðarmenn í trésmíðina og afburða- málara og eins var með aðra iðnaðarmenn. Það var okkar lán,“ segir Valgeir. Mikil ánægja með nýuppgerðan „kofann“ Allt hafðist þetta undir styrkri stjórn skrifstofu- stjórans og aðeins ári eftir að húsið féll í hendur Kennarasamtakanna hófst starfsemi á aðalhæð gamla Kennarahússins á Laufásvegi. „Við fluttum inn að hausti til og þegar næsta þing Kennarasambandsins var, þá var öllum boðið að koma og skoða húsið, og það gerði náttúrulega mikla lukku. Það var mikil ánægja með húsið meðal félagsmanna. En þetta var umdeilt í byrjun, að við værum að taka við þessum fúakofa til þess að gera hann upp - og það kostaði mjög mikið.“ Og þar, í nýendurgerðum kennarakof- anum, lauk Valgeir svo starfsævinni árið 2002 þegar hann fékk Hannesi Þorsteinssyni, núverandi skrifstofustjóra sambandsins, til- komumikla lyklana að húsinu. Þá urðu kaflaskil í lífi Valgeirs. „Það var bara svona eðlilegur framgangur lífsins. Það er náttúrlega gífurleg breyting að fara úr erilsömu starfi, eins og þetta er alltaf – skrifstofustjórastarfinu, og fara svo á eftirlaun.“ Kennarasambandið yfirgefur Kennarahúsið Önnur tímamót urðu svo tæpum tveimur áratugum síðar, eða árið 2020, þegar Kennara- samband Íslands flutti starfsemi sína úr gamla Kennarahúsinu við Laufásveg og í nútímalegra húsnæði við Borgartún 30. „Það kom mér ekki á óvart að Kennarasam- bandið yrði að flytja, vegna þess að það var ekki orðið pláss fyrir starfsemina í húsinu. Það var ekki flóknara en það. Þannig að ég skildi mjög vel þegar farið var í það að kaupa nýtt húsnæði og flytja.“ Frá því að starfsemin flutti í Kennarahúsið árið 1992 og þar til 2020, þegar sambandið flutti í Borgartúnið, hafði félagsmönnum fjölgað úr um 3.500 upp í rúmlega 11.000. Komið að kaflaskilum Þótt starfsemi sambandsins væri ekki lengur til húsa við Laufásveg og þótt Valgeir væri kominn á eftirlaun, var sögu hans og gamla Kennarahússins ekki alveg lokið. Enn átti eftir að skila húsinu til ríkisins. Kennarahúsið: Ómetanlegt heimili
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Skólavarðan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skólavarðan
https://timarit.is/publication/1179

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.