Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2024, Blaðsíða 10

Viðtal
8 Tímarit hjúkrunarfræðinga | 1. tbl. 100. árg. 2024
Góður leiðtogi þarf að búa
yfir mikilli færni í mannlegum
samskiptum
Viðtal og myndir: Sigríður Elín Ásmundsóttir
Varst þú alltaf ákveðin í að verða
hjúkrunarfræðingur?
Nei, ég get ekki sagt það. Ég er fædd og uppalin í Bolungarvík
og eftir grunnskóla árið 2006 fór ég í VMA á Akureyri og lærði
sjúkraliðann. Ég vissi í raun ekkert út í hvað ég var að fara á þeim
tíma, hafði aldrei unnið við neitt sem náminu tengdist, auk þess
var enginn heilbrigðismenntaður í minni fjölskyldu. Ég útskrifaðist
sem sjúkraliði og stúdent árið 2009, flutti suður og fór að vinna
sem sjúkraliði á Hrafnistu í Reykjavík.
Svo liðu árin, ég flutti í Neskaupstað, byrjaði að læra grunnskóla-
kennarann árið 2011 en fann mig ekki í því námi. Ég var svo í
fæðingarorlofi með mitt annað barn árið 2013 þegar ég ákvað
óvænt að fara í hjúkrun. Það æxlaðist þannig að vinkona mín
sem var búin að ákveða að sækja um fjarnám í hjúkrunarfræði
hvatti mig til að sækja um líka. Ég ákvað að skella mér, komst í
gegnum klásus og útskrifaðist frá HA árið 2017. Það er gaman að
segja frá því að BS-ritgerðin mín fjallaði um móttöku og meðferð
heilablóðsfallssjúklinga á landsbyggðinni í samanburði við
sjúklinga á höfuðborgarsvæðinu. Það er því kannski ekki algjör
tilviljun að ég er í þessu starfi í dag.
Hvert lá leiðin eftir útskrift?
Eftir útskrift byrjaði ég að starfa á réttar- og öryggisgeðdeildunum
á Kleppi. Ég hafði tekið verknám þar og langaði að starfa á þessum
deildum. Mér líkaði starfið mjög vel og starfsandinn var góður.
Ég hætti samt haustið 2018 því mig langaði að skerpa á klínískri
hæfni minni og fara aftur í spítalahjúkrun ef við getum orðað það
þannig. Það var annaðhvort að halda áfram í geðinu eða breyta
til og taugahjúkrun hafði lengi blundað í mér. Ég hef unnið á
sjúkrahúsum á landsbyggðinni, bæði í Neskaupstað og á Ísafirði,
og þar kynntist bráðahjúkrun í fyrsta sinn því þangað kom má
segja öll flóran af sjúklingum – dýrmæt reynsla.
Þú ákvaðst svo að fara í viðbótarnám í
bráðahjúkrun, hvers vegna?
Ég ákvað að taka viðbótardiplóma í bráðahjúkrun árið 2019 en
þetta var þá nýtt nám og eftir að hafa rætt við deildarstjórann
minn á þeim tíma sá ég að þetta myndi nýtast mér í starfi á
taugalækningadeildinni sem er bráðalegudeild. Ég kláraði námið
2021, hóf störf á bráðamóttökunni í apríl sama ár og var þar í
tæpt ár, eða þar til að ég sótti um stöðu aðstoðardeildarstjóra á
taugalækningadeildinni og fékk stöðuna í janúar 2022.
Nýttist reynslan á bráðamóttökunni þér á
taugalækningadeildinni?
Mín skoðun er sú að þeim mun meiri reynslu sem þú færð, því
meira eykur þú víðsýni þína og þekkingu og það nýtist mér vel í
starfi mínu í dag.
Hvað varð til þess að þú ákvaðst að sækja um
deildarstjórastöðu?
Ég sótti um stöðu deildarstjóra með það í huga að það versta sem
gæti gerst væri að fá nei en mér fannst þetta áhugavert starf og
ég var til í þessa áskorun. Ég tek það fram að ég var mjög ánægð
í mínu starfi sem aðstoðardeildarstjóri og var efins hvort ég ætti
að sækja um því ég var ekki með mikla reynslu sem stjórnandi.
Samstarfsfélagar mínir hvöttu mig hins vegar eindregið til að sækja
um sem átti sinn þátt í því að ég ákvað að senda inn umsókn. Ég
fékk starfið sem kom mér töluvert á óvart. Það var svo fyrir tæpu
ári síðan, eða í mars á síðasta ári, sem ég tók við sem deildarstjóri
á taugalækningadeild hér í Fossvogi. Starfið leggst mjög vel í mig
og ég hlakka oftast til að mæta í vinnuna en starfið getur á köflum
verið gríðarlega krefjandi og erfitt.
Stefnir þú á meira nám innan hjúkrunar?
Já, að sjálfsögðu. Ég var að byrja í meistaranámi í taugahjúkrun
með áherslu á heilablóðfall.
Leiðtoginn
Leiðtogi í hjúkrun: Ragnheiður Sjöfn Reynisdóttir
Starfstitill: Deildarstjóri á taugalækninga- og göngudeild taugasjúkdóma á Landspítala.
Aldur: 33 ára.
Fjölskylduhagir: Í sambúð með fjögur börn á aldrinum 3-13 ára