Mímir - 01.06.2007, Síða 85

Það er það sem ég er kannski svolítið hrædd
við. Til þess ætti þó ekki að koma ef það væri
ábyrgur aðili sem tæki við kvörtunum. Þær eru
oft sendar til umboðsmanns Alþingis og að
minnsta kosti nokkur erindi fóru til umboðs-
manns þegar ég var formaður nefndarinnar. Ég
man hins vegar ekki eftir einu einasta tilviki þar
sem umboðsmaður gat fundið eitthvað að nið-
urstöðu mannanafnanefndar — vegna þess að
hún einblínir á lögin. Þess vegna sé ég ekki að
þessar breytingartillögur sem eru núna fyrir
þinginu geri nokkurn skapaðan hlut. Ef dóms-
málaráðuneytið á að koma í stað mannanafna-
nefndar hlýtur að þurfa að velja einhverja innan
dómsmálaráðuneytisins sem þurfa að fara með
málið og þeir verða, eins og mannanafnanefnd,
að fara að lögum og ég sé ekki nokkurn mun.
Þetta sjá bara ekki þessir ungu þingmenn því
að þeir vita ekkert um hvað þeir eru að tala.
Menn halda að mannanafnanefnd sé hópur af
fólki sem situr og vill klekkja á samborgurunum
og segir alltaf nei! Niðurstöðurnar eru alltaf
rökstuddar og þær á að vera hægt að lesa á vefn-
um ef menn eru óánægðir með niðurstöðuna.“
Leyfð nöfn og bönnuð
Ritnefnd Mímis leikur forvitni á að vita hvort
þessi staða nefndarinnar, að úrskurðir hennar
séu óhrekjanlegir, sé ef til vill ástæðan fyrir
þeirri gremju sem virðist ríkja í samfélaginu
gagnvart henni. Guðrún er á annarri skoðun:
„Ég held að það séu ijölmiðlar sem ali á
gremjunni vegna þess að núna í seinni tíð hafa
þeir hundelt mannanafnanefnd með því að
birta í blöðum: Mannanafnanefnd leyfði þetta
en bannaði hitt. Þegar þessu er stillt upp hlið
við hlið, leyfðu og bönnuðu, getur það komið
út þannig að verið sé að leyfa útlensk nöfn eða
eitthvað sem lítur fáránlega út. Hagstofan er í
samvinnu við nefndina og lætur henni í té
hversu margir bera tiltekið nafn nú eða hafa
borið það. Ef Hagstofan segir að 15 karlar heiti
Guðrún Kvaran, stofustjári Orðabókar Háskólans.
Francis, það var dæmi sem blöðin slógu upp, fer
það vel yfir hefðarregluna og því verður nefnd-
in að samþykkja það. En á móti eru nöfn sem
eru ekki leyfð þar sem þau uppfylla ekki kröfur
og ekki er hefð fyrir þeim og þá lítur þetta illa
út. En það eru aldrei neinar skýringar á því í
blöðunum af hverju Francis er nafn sem er leyft
en öðrum nöfnum hafnað.“
Guðrún segir einnig að eftir að beiðni um
nafnið Bambi hafi komið inn á borð nefndar-
innar hafi nefndarmenn farið að gruna að
óprúttnir einstaklingar gerðu sér að leik að atast
í nefndinni: „Þarna var maður sem bað um að
taka upp Bambi sem annað nafn. Mér vitanlega
hefur hann eldfi beðið um það á Hagstofunni
enn þann dag í dag. Núna er þetta ekki hægt
því að nú er nafnið ekki skráð á mannanafna-
skrá fyrr en viðkomandi er búinn að taka það
upp í Þjóðskrá og greiða fyrir nafnið. Stundum
er fólk líka að láta sér detta í hug alls kyns nöfn.
Við höfum til dæmis haft þá reglu að taka ekki
við nafnalistum heldur bara nöfnum sem fólk
hefur hugsað sér að gefa barninu sínu eða taka
upp sjálft. Ef það óskar að taka sjálft upp nafn
fer það fyrst í dómsmálaráðuneytið en nöfnum
sem fara þá leið hefur nefndin einnig orðið að
83