Úrval - 01.12.1979, Qupperneq 45

VILJIAF STÁLI
43
æði. En hvar eigum við að fínna
peningana?”
Jim hafði ágætar tekjur af sýning-
um sínum, fyrst fyrir ,,hjálpið
lömuðum,” en nú var hann farin að
taka þátt í hrossasýningum og
keppnisatriðum á móti atvinnu-
tamningamönnum og reiðmönnum.
Hestamennska hans hreif meira að
segja atvinnumennina. En kaupverð
búgarðs? Ekki fyrst um sinn.
Nokkrum mánuðum síðar voru
þeir feðgar á sýningarferð á vestur-
ströndinni. Þeir vom að fíkra sig
gegnum hæðirnar í San Luis Obispo í
Kaliforníu á hestaflutningabílnum.
Jim var sem heillaður af ávölum háls-
unum og hæðunum. Þurrir lækjarfar-
vegir með trjám á bökkunum voru
kjörnar reiðgötur. Þeir námu staðar
við hlið á búgarði, sem sýndist í eyði.
Það var ekki langt frá Creston. Nafnið
á póstkassanum var Iverson. Þeir
feðgar tóku að spyrjast fyrir, og höfðu
upp á fasteignasala sem hafði tök á
þessum búgarði.
Tom sá þegar í stað, að þetta var
hinn kjörni staður fyrir draum Jims.
Verðið var hátt, miðað við greiðslu-
getu þeirra, en ekki ósanngjarnt. Þeir
fóru í banka, fengu lán, drógu djúpt
andann og undirrituðu samninga.
Jim skírði búgarðinn Kumbaja,
eftir gömlu angló-afrísku ballöðunni
,,komdu við hér”.
KUMBAJA var ekki opnaður með
viðhöfn, en fólk gat ekki á sér setið að
sjá hvernig fótalaus maður með
aðeins annan handlegginn og annað
augað ætlaði að fara að því að yrkja
150 hektara jörð. Þegar forvitnin var
vakin, spurðust tíðindin út.
Fyrsti sjúklingurinn var Bud
Hildenbrand. Hann kom í hjólastól.
Hann hafði orðið fyrir höfuð-
meiðslum í Norðurafríku í heims-
styrjöldinni síðari og var lamaðar á
báðum fótum og öðmm handlegg.
Jim hafði komið Bud á hestbak áður
en fyrsti dagurinn var að kvöldi
kominn.
Svo kom Rick Collins, sem var
máttlaus í báðum handleggjum.
Orsökin var vélbyssuskot, sem hann
hafði orðið fyrirí Vietnam, og það var
enn í hálsinum á honum aftan
verðum — það þótti minni áhætta að
hafa það þar heldur en reyna að
fjarlægja það. Jim ogTom fundu eftir
nokkrar vangaveltur upp aðferð til að
koma honum á bak, og þennan fyrsta
dag var hann fjóra tíma á hestbaki.
Næsta dag var hann snemma á fótum
og bað um hest.
Jafnhliða því að fyrstu sjúklingarnir
komu, fór bústofninn stækkandi. Jim
var að temja folöldin undan CanCan,
Can-Go og Can-Do. Svo Golden
Boy1^ og margir aðrir hestar, sem
búgarðseigendurnir í kring komu
með að gjöf þegar þeim varð ljóst
hvað Jim var að reyna að gera.
1) Viss orðaleikur er fólginn í þessum hesta-
nöfnum. ,,Can” þýðir m.a. .,get”. CanCan
getur því þýtt ..GetGet”, Can-Go ,,Get farið
(ferðast, hreyft mig)” og Can-Do ,,Get-gert.”
— Þýð.