Úrval - 01.12.1979, Qupperneq 54

ÚRVAL
52
INU sinni var ungur
maður sem hét
Bellerofon, sem eins og
allir í þá daga var í
'7 \J/ V ; 1
ævintýraleit. Hann kom
til hirðar kóngsins í Lykía og varð ást-
fangin af dóttur hans. En kóngurinn
vildi ekki slíkan biðil handa dóttur
sinni og þessvegna sagði hann. ,,Ef
þú vilt kvænast dóttur minni,
verðurðu að sanna hugrekki þitt.
Dreptu skrímskið Khimera og þá gef
ég samþykki mitt. ”
,,Skrímslið Khimera!” hrópaði
Bellerofon upp yfir sig, vegna þess að
þetta var hræðilegt skrímsli, sem allt
landið óttaðist. Það varþríhöfða, eitt
var Ijónshöfuð, eitt geitarhöfuð og
þriðja slönguhöfuð. Það spúði eldi og
eimyrju svo allir sem nálguðust það
brenndust til dauða.
Bellerofon var hughraustur ungur
maður. Þessvegna tók hann áskorun-
inni. Fyrst fór hann til að leita ráða
hjá vitringnum Pólydíosi.
,,Enginn maður getur komið nærri
Khimera og haldið lífi,” sagði
Pólydíos. ,,Þú verður að ráðast á
skrímslið úr lofti svo að þú getir flúið
sem skjótast. Finndu Pegasus,
hestinn fljúgandi, temdu hann og þá
geturðu yfirbugað Khimera
skrímslið.
Bellerofon lagði strax af stað að
leita að hestinum fljúgandi. Hann
hafði heyrt að stundum væri Pegasus
á Helikonfjalli, því þar var uppspretta
af tæru vatni, sem hesturinn hafði
látið spretta fram úr kletti með því að
stappa niður fætinum.
Bellerofon beið og beið í langan
tíma á Helikonfjalli. Nótt eina
dreymdi hann að gyðjan Aþena
birtist honum og gaf honum gullið
beisli sem var til að temja vilta hesta.
Um morguninn sá hann gullið beish
við hlið sér, það var þar vegna þess
að Aþenu langaði til að hjálpa
honum.
Þar sem Bellerofon stóð með
beislið í hendinni kom svífandi niður
úr skýjunum fagur, silfraður hestur,
með þanda vængi og hafnaði á
fjallinu.
Bellerofon hélt niðri í sér
andanum, svo fögur var þessi sýn.
Um stund gleymdi hann að hann yrði
að ræna þessa fögru veru frelsi sínu.
Hann virti hana heillaður fyrir sér.
Pegasus skokkaði að lindinni með
svo léttum og dansandi skrefum að
grasið bældist varla undir hófum
hans. Hann hljóp vegna gleðinnar
yfir því að hlaupa og hann velti sér á
jörðinni af einskærri ánægju. Þegar
hann ætlaði að fara að rísa upp, stökk
Bellerofon áfram og hoppaði upp á
bak vilta hestsins, með gullna beishð
í hendinni.
Pegasus hentist skelkaður upp í
loftið. Aldrei fyrr hafði nokkur riðið
honum og hann varð dauðhræddur.