Tíðindi Prestafélags hins forna Hólastiftis - 01.01.1899, Page 32

]>ess licr ítarlega að bera saman líf liðinna tíma og nútím-
ans. pótt og sjái margt, sem getur gjört mig vonsterkari
um sigur liins góða, og glatt mig, þá só eg einnig margt,
sem getur gjört góðan mann hryggan og hugsjúkan, margt,
sem á að hvetja Krists þjóna til að iöja og biðja án afláts.
Eða sjáum vjer ekki, að kristindómur sumra er tómt
nafn? — að vaxandi lífsþægindi og efnahagur og mentun
vekur oft hjá mörgum sjálfræði og sjálfbyrgisskap, svo að sum-
um finnast prestar óþarfir, og kristindómsfræðsla og Guösríkis
boðun lítils eða einkis nýt, og þakka sjálfum sér, en ekki
Guði, gæfu og gjafir iífsins? Sumir jafnvel ncita Gnðs stjórn
og Guðs nálægð. Sjáum vcr ekki, að þeir eru sífelt of margir,
sem lifa mest eða eingöngu fyrir munn og maga? J>ví mið-
ur virðist mér, að segja megi með sanni um of marga, að
þeir lifi af einu saman brauði. Sjáum vjer ekki vaxandi
guðræknisskort og vaxandi lotningarskort fyrir Guði hjá mörg-
um? Sjáum vjer ekki, finnum vjer ekki enn þá alt of mikið
af kærleiksleysi og trúleysi, bakmælgi og kulda, of mikið af
illum orðum og ómildum dómum, of mikið af prettum og
svikum í kaupum og sölu, og brigðmæigi, já, of mikið af
margháttuðu illgresi? Hvaða góður kristinn maður getur
iitið í kring um sig og sagt, að trúar- og siðferðisástand
mannfélagsins sé eins og það á að vera samkvæmt kenningu
Guðs orðs? Skyldi nokkur maður dirfast í alvöru að segja,
að fullkomnun, framför og farsæld mannanna sé orðin svo
fullkomin, að kristið prestsembætti sé óþarft? Ó! þaðercnn
ógn mikið og margt, sem kristinn maður liefir að gjöra, —
svo margt og mikið, að hann orkar afarlitlu í verk að lcoma
á sinni stuttu æfi af hinu afarmikla og áríðandi verkefni, sem
er fyrir hendi að vinna. Og því miður getur hann örsjaldan
bent á sýnilega ávexti af starii sínu, og það hlýtur að auð-
mýkja hann, einkum þegar kvölda tekur og liann lítur til
baka og tinst dagsverkið engan ávöxt hafa borið, en hafa ver-
ið árangurslaust strit, — eða, of til vill, ckkcrt strit, — ef til
vill í veikleika unnið verlc, sem í kvöldmyrkrinu og í orku-