Helgarpósturinn - 12.03.1987, Page 40

eftir Jónínu Leósdóttur myndir: Jim Smart
TENGDAMÆÐUR ÞRIGGJA ÞJÓÐ-
ÞEKKTRA KARLMANNA TJÁ SIG UM
ÞAÐ HVERNIG ÞEIM LÍKAR HLUT-
VERKIÐ OG TENGDASYNIRNIR
RANNVEIG GUÐMUNDSDÓTTIR, TENGDAMÓÐIR KRISTJÁNS
JÓHANNSSONAR:
„VAR TILBÚIN MEÐ GAGNRÝNINA"
MÓÐIR UNNAR ÓLAFSDÓTTUR,
VEÐURFRÆÐINGS, KONU ÞÓRARINS
ELDJÁRNS, SKÁLDS.
MÓÐIR BRYNDÍSAR SCHRAM,
EIGINKONU JÓNS BALDVINS
HANNIBALSSONAR, ALÞINGIS-
MANNS.
MÓÐIR SIGURJÓNU SVERRIS-
DÓTTUR, LEIKKONU OG EKTA-
KVINNU KRISTJÁNS JÓHANNS-
SONAR, SÖNGVARA.
„Þegar maður sér barnið sitt hefja samband
við einhvern sem gæti orðið lífsförunautur,
fyllist maður held ég örlítilli tortryggni og
hugsar sem svo: „Hvernig ætli hann sé? Skyldi
hann vera sá, sem örugglega verður bestur
fyrir hana?“ o.s.frv.
Nú, þegar dóttirin hefur síðan valið sér lífs-
förunautinn, fyllist maður fyrst og fremst
gleði, ef hann er manngerð sem manni líkar
við. Sigurjóna er eina dóttir okkar og elsta
barnið og við þær aðstæður, þegar einkadóttir
velur sér lífsförunaut, er það afskaplega stórt
mál. Manni finnst auðvitað enginn nógu góður
fyrir þessa elsku!
Mér fannst það voðalega fyndið að verða
tengdamamma. Ef til vill er það svolítið öðru-
vísi að verða tengdamóðir þegar tengdasonur-
inn er kominn af barnsaldri. Eg get vel ímynd-
að mér að það sé annað, ef krakkar byrja að
vera saman kannski um 18 ára aldur og sam-
bandið þróast í langan tíma, áður en það end-
ar í sambúð. Það er annað þegar þetta skeður
eins og hjá minni dóttur, að hún velur sér
þroskaðan mann, sem þar að auki er þekktur.
Hann hefur voðalega gaman af því að kalla
mig „tannhvössu", „tengdó“ og allt það, en
hann er afskaplega ljúfur og elskuiegur við
okkur tengdaforeldra sína og það fer vel á með
okkur. Ég veit eiginlega ekki hvort ég er búin
að átta mig á því hvernig það er að vera
tengdmamma!
Ég hef hins vegar heyrt, að tengdamömmur
séu gjarnan miklu hrifnari af tengdasonunum
en tengdadætrunum. Þetta hef ég þó ekki
reynt ennþá, en það er ekkert víst að það verði
langt í það, því sonurinn er 21 árs. Tengda-
mæðrum finnst gjarnan að sambandið við
sonarbörnin sé kannski ekki alveg jafnnáið og
við börn dætranna. Þegar ég verð tengda-
mamma tengdadóttur, ætla ég að leggja mig
feikilega vel fram við að láta þetta, sem ég hef
heyrt, gerast ekki!"
— Hvernig leist þér nú á Kristján, þegar þú
hittir hann fyrst?
„Eins og fólk veit, þá hafa fjölmiðlar gefið þá
mynd af Kristjáni að hann sé óskaplegur gobb-
karl og ægilega ánægður með sjálfan sig. Ég
fylgdist auðvitað með því að dóttir mín virtist
meira og meira vera að velja sér hann að fé-
laga og vini og þar kom, að hún bauð honum
heim til mömmu og pabba. Ég man, að ég sat
þarna heima í stofu, alveg stíf og tilbúin með
gagnrýnina: „Ef hann heldur að hann sé eitt-
hvað merkilegri en aðrir, eða að hún sé ægi-
lega heppin að hann sé að velja hana, þá
skjátlast nú drengnum!"
Þarna sat ég sem sagt, stíf, og inn kom þessi
ljúfi maður. Hann var óskaplega elskulegur og
kannski pínulítið taugaóstyrkur, og ég verð að
segja að ég slappaði afar fljótt af, þegar ég upp-
götvaði að þarna var indælismaður á ferð —
ekkert líkur þeirri mynd, sem fjölmiðlar höfðu
gefið af honum. Það er öðruvísi að fá þekktan
tengdason, sem maður er búinn að fá mynd af
úr fjölmiðlum, en strax fyrstu mínúturnar í
okkar kynnum losuðum við okkur við þá for-
skrift. Og afskaplega hefur okkur fundist
Kristján indæll maður í allri samvist og ólíkur
því, sem fólk heldur. Ég hlæ alltaf núna, þegar
verið er að gefa þessa mynd af honum!"
40 HELGARPÓSTURINN