Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1917, Blaðsíða 11

Ársrit Ræktunarfjelags Norðurlands. 13
1. Fóðurbirgðamálið.
a. Aðalfundur Ræktunarfjelags Nórðurlands beinir þeirri
áskorun til búnaðarþings og Búnaðarfjel. íslands að láta
fóðurbirgðamálið til sín taka og gera sitt til tryggingar
nægum fóðurbirgðum í landinu, hvernig sem árar, eins
og ályktun síðasta aðalfundar fjelagsins fer fram á og nán-
ar er skýrt í ársriti fjelagsins 1916.
b. Til þess að herða á hreppsbúnaðarfjelögum til að
taka fóðurbirgðamálið upp á stefnuskrá sína, gæti komið
til mála að setja að skilyrði fyrir aukinni styrkveitingu til
búnaðarfjelaganna, að þau búnaðarfjelög ein, sem komið
hefðu upp hjá sjer innan einhvers viss tíma föstum regl-
um um öruggar fóðurtryggingar, fengju aukinn styrk úr
landsjóði, en hin minni eða að minsta kosti ekki meiri
en nú er.
c. Fundurinn leggur áherslu á að rannsókn á fóður-
birgðum fari fram í kaupstöðum á hverju hausti og fje-
naðareigendum þar sje gert að skyldu, að hafa nægilegt
fóður fyrir búpening sinn, svo frá þeim geti engin hætta
stafað fyrir sveitirnar.
1. Búnaðarstyrkurinn.
a. Með því að fundurinn telur að hreppsbúnaðarfje-
lögin hafi mikla þýðingu fyrir jarðabótaframkvæmdir hjer
á landi, lítur hann svo á að það væri mjög misráðið ef
hætt væri að styrkja þær stofnanir framvegis. En telur
þvert á móti hinu opinbera skylt að styðja eftir megni
að þroskun alls þess fjelagsskapar, er hefir að markmiði
að auka og bæta ræktun landsins. Taki búnaðarfjelögin
fóðurbirgðemálið að sjer telur fundurinn búnaðarþingi og
fjárveitingavaldi skylt að auka styrkinn við þau fjelög sem
það gera að mikium mun. Verði búnaðarstyrkurinn num-
inn burtu telur fundurinn heppilegt og sjálfsagt að styrk-
urinn til búnaðarsambandanna verði aukinn að sama skapi,
svo þau geti styrkt hin einstöku búnaðarfjelög til verk-
legra framkvæmda.