Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1917, Blaðsíða 103
Ársrit Kæktunarfjeiags Norðurlands. 109
Reipin eru þurkuð og gert að þeim. það er t. d. rým-
kað um slitskoruna í högldunum, svo hún ekki slíti
taglinu.
Reiðingarnir eru teknir, gjarðir ofnar og brugðnar og
settar við klyfberana. Saumað er um gamla reiðinga og
nýjum bætt við.
Það er litið eftir beislunum og sjeð um að kjálka-
bandið efst á teymingnum sje ekki með skyndihnútum
frá sumrinu, er særa hestana. Reiðtygjunum er komið í
aðgerð, ef ekki er gert að þeim heima. Járnin undirhest-
ana eru keypt eða smíðuð.
Alt þetta er gert sem fyrst eftir að hætt er að nota
þessa hluti, og þeir eru geymdir tilbúnir að ganga í
þjónustu okkar þegar annirnar koma óg kalla að.
Væri þetta almennur siður, mundi margur þarfagripur
heimilisins skemmast minna og endast betur en oft vill
verða. Og þá yrðum við viðbúnir, þegar grasið er komið.
í misjafnri umsjá þeirra hluta, sem hjer eru nefndir,
felst oft og einatt það sem gerir gæfumun heimilanna og
efnamun. Nytni og reglusemi eru hornsteinar heimilis-
gæfu og hagsældar.
4. Kartöfluspírurnar.
Þjóðverjar setja niður spírur af kartöflum og þurfa á
þann hátt miklu minna útsæði en ella.
Aðferðin er þessi:
Útsæðið er látið spíra nokkru fyr en annars. Pað er
látið vera í birtu svo spírurnar verði sterkar. Pegar spír-
urnar eru orðnar hæfilega langar, eru þær brotnar af
og þeim skift eftir liðum. Pá eru stúfarnir settir niður
í sólreit allþjett saman og er */s hluti af lengdinni
hafður upp úr moldinni. Sje vel um þetta annast verða
stúfarnir fljótt grænir og laufgast. Eru þeir þá færðir út í
kartöflugarðinn með sama millibili og venjulegt útsæði.
Gerir þá hver stúfur af spírunum sama gagn til útsæðis
sem venjuleg kartafla.