Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1917, Blaðsíða 83
Ársrit Ræktunarfjelags Norðurlands. 89
að búa um sterk hlið. Má þá flytja hliðið til, með því
að grafa skurð í boga frá draginu innan við garðinn og
í það aftur utan við hann.
Gott er að raða grjóti í hliðfarveginn, svo að vatnið
grafi sig ekki við útrenslið. Olíuföt er gott að hafa í
görðum og eins lokaðar trjerennur, en best er að hafa
hliðin steypt og lokuð með járnplötu. Öll hlið þurfa að
vera svo út búin, að auðvelt sje að opna þau og loka.
í hvern garð er gott að hafa dálítið skarð, 10 — 20 cm.
djúpt, svo að vatn geti runnið þar í gegn, ef hátt verð-
ur við garðinn, því aldrei má renna yfir garðinn, þótt
hann sje vel þakinn með þökum eða sniddum. í skörð-
in þarf að raða grjóti, svo að vatnið ekki rífi garðinn.
Á flæðiengjum, þar sem sjálfflæði er, berst oft svo
mikið af sandi og gruggi á einstaka landshluta, að þeir
verða smátt og smátt svo háir, að flóð ganga sjaldan
yfir þá. Á þessi svæði koma stundum sjávarflóð um
heyskapartímann og taka hey manna og gera fleiri skemdir.
Pað sem hægt er að gera við svona land, er að hlaða
garð í kring um það, svo að hægt sje að verja það fyrir
flóðum að sumrinu, en halda vor- og haustflóðum inni.
Á svona land eru vatnsvindur hentugar til að skrúfa vatnið
inn á landið, þegar flóðin nást ekki öðruvísi.
í fyrirhleðslugarðana er hentugt að hafa sjálffallandi
hurð, sem opnar sig og lokar af vatnsþrýstingi að utan
eða innan. Með því er hægt að ná vatninu inn á engið,
þegar hærra vatn er fyrir utan en innan við. Tvær hurð-
ir eru hafðar á hliðinu (vængjahurðir, sem falla að staf
í því miðju. Miðstafur þessi stendur ekki í beinni línu
við hliðstafina, heldur nokkru innar. Við þetta myndast
dálítið horn á milli hurðanna og veit toppur þess inn í
lónið, þegar ætlast er til að vatnið streymi inn. þegar
aðstreymið hættir og vatnið lækkar að utan, streymir
vatnið til baka, kemur að hurðarbaki og lokar hurðunum.
Hurðirnar mega ekki opnast meir en svo, að þær standi