Jólabókin - 24.12.1909, Síða 16

16
miklu — þá vissi Ananías varla hvernig því vék
við, að ferðinni var svo langt kornið.
Taddeus postuli var kominn til Edessuborgar,
búinn að ráða bót á hinum langvinnu og hræði-
legu veikindum Abgai's konungs, og boðaði honum
sinn krossfesta og upprisna frelsara. Og kon-
ungurinn og ættmenn hans allir tóku kristna trú.
En sál Abgars hafði orðið alheil og þrá hans
fullnægt þegar á þcirri stund, er Ananías færði
honum orðsending þá, cr til hans var stíluð,
og er liann sá andlitsdrættina, er mólast höfðu á
dúkinn.
Par voru augu, sem sáu, og varir, sem hvísl-
uðu innst inn í lijarta hans. Par var og hjarta,
sem bærst hafði í mannlegu brjósti, og nú fyltu
slög þess gjörvalt rúmið milli liimins og jarðar.
Og faðmurinn ómælilegur og úlbreiddui', er í mátti
fela allan sinn hverfulleik, — i sí-nýx-ri óendan-
legri fórn.
Konungurinn kvaddi Edessulxúa saman í höll
einni mikilli, er nefnd var Bethara. Par ílutti
postulinn kenningu sína og gerði mörg tálcn með-
al fólksins. Og svo sem nóltina forðum, er stjai'nan
mikla ljómaði á himninum og Abgar sá hvíta
liúsaveggi boi'garinnar koma fram úr næturmyrkr-
inu í dagskærum myndum, unz birta ljómaði um
alla boi'gina, eins sá liann núíbúaliennar — hvern