Dagblaðið Vísir - DV - 04.09.2004, Blaðsíða 11
JSV Helgarblað
LAUGARDAGUR 4. SEPTEMBER 2004 11
n
Nanna Guðbergs fyrrverandi
fyrirsæta er há, grönn og
glæsileg &amkvæmdakona
sem rekur þrjú gæðakaifi-
hús. Það nýjasta er Segafredo Es-
presso, angi af stærstu kaffihúsakeðju
Evrópu, sem lyfti Lækjartorgi í nýjar
hæðir í sumar enda hélt fólk sig vera
statt í útlöndum þegar það sat þar og
drakk kaffi. „Þetta hefirr gengið von-
um fr amar. Menn hafa tekið breyting-
unum á lífinu á torginu með mikilli
ánægju enda sumarið verið afar gott.
Hér sat fólk í 20 stiga hita og bömin
skoppuðu í kring með krítar og bolta
og höfðu allt torgið fyrir sig. Mér
fannst oft eins og við væmm stödd í
Mið-Evrópu í sumar," segir Nanna
sem veit um hvað hún er að tala því
hún bjó í Þýskalandi í mörg ár og
þekldr mannlífið á þeim slóðum vel.
Nanna er upp alin á Seltjamames-
inu; varð snemma mjög hávaxin og
lék sér jafnan með strákunum í Kol-
beinsstaðamýrinni þar sem nú standa
hús og önnur böm leika sér, bara við
allt aðrar aðstæður.
„Ég var svo mikill strákur í mér og
var heifrnikið með strákunum því það
kom fyrir að mæðumar vildu ekki að
ég léki við dætur þeirra; svo uppá-
tækjasöm var ég. Nú hitti ég þessar
konur sem heilsa mér fagnancfi, áttu
víst aldrei von á að úr mér rættist,"
segir Nanna hlæjandi.
Drekkur hvorki né reykir
En Nanna var ekki eins slæm og
þær héldu; jafhvel betri unglingur en
dætumar. Hún hefur aldrei notað
áfengi eða tóbak. „Ég tók þessa
ákvörðun snemma og hef ekki séð
ástæðu til að breyta henni. Auðvitað
var oft erfitt að standast þrýstinginn,
en þegar ég sá ungar sriílkur með
brostin augu og illa til reika hugsaði ég
að þessu hefði ég ekki áhuga á. Ég sé í
dag of mikinn mun á því hvemig ungt
fólk notar áfengi hér á íslandi miðað
við í Evrópu þar sem ég þekki til.
Ég held að fræða þurfi ungfrnga
um hvemig nota megi áfengi í stað
allra boða og banna. Böm og unglinga
ætti að fræða inni á heimilunum og
stýra þannig neyslunni hjá ungu fólki
frá sterkum vínum," segir Nanna.
Hún segist ekki sakna þess að hafa
ekki drukkið en neitar ekki að þær
stundir komi að gaman væri að skála í
góðu eðalvíni. Hún hefur hins vegar
ekki séð ástæðu til að breyta sinni
ákvörðun sem hún tók í æsku. Hún
leggur eigi að síður áherslu á að hún
sé alls ekki fanatísk, aðrir megi drekka
án þess að það komi við hana.
í grænum Edensgarði
Nanna er dóttir Guðbergs Auðuns-
sonar sem söng um Edensgarðinn á
sínum tíma. Þeir sem muna árin í
kringum 1960-70 þekkja Guðberg og
geta í huga sér raulað lagið sem hann
gerði mjög vinsælt. Nanna ólst ekki
upp hjá Guðbergi heldur hjá móður
sinni, IðunniAndrésdóttur, sem rekur
verslunina 1928 við Laugveg og í
Auðbrekku, og manni hennar Áma
Má Jenssyni.
„Ég ólst upp við að vera helgarbarn
hjá pabba og konu hans, Lindu Rík-
harðsdóttur, en þau áttu ekki börn
saman. Hjá þeim átti ég góðar stundir
og fékk að vera miðpunktur alheims-
ins. Leiðir Lindu og pabba skildu síðar
en ekki okkar Lindu og er hún enn í
dag eins og mín önnur móðir. Við
erum í einstaklega góðu sambandi og
hefur hún óskaplega gaman af litlu
ömmustelpunum sínum. Pabbi flutti
síðar til Bandaríkjanna og er áfengis-
ráðgjafi á Hazelden sem er ein virtasta
áfengisráðgjafarstofnun Bandaríkj-
anna," segir Nanna og rifjar upp
æskuna sem var ánægjuleg. „Ég ólst
upp með systkinum mínum sem em
böm móður minnar, auk þess sem
Ámi átti böm áður. Pabbi á líka börn
með núverandi konu sinni. f mínum
huga em þetta allt mín systkini en það
er stundum erfitt að útskýra tengslin,"
segir hún hlæjandi en bætir við að
hún sé sannarlega ekki sú eina sem
komi úr samsettri fjölskyldu. Það sé
að verða æ algengara.
Fór ung utan að sýna
Sýningarferill Nönnu hófst þegar
hún var mjög ung. Þrátt fyrir að vera
mikil strákastelpa hafði hún alltaf
áhuga á fötum og hafði gaman af að
vera fín. „Ég fór fyrst til Mílanó þegar
ég var sextán ára. Þar var ég meira og
minna fram undir tvítugt en ég rakaði
ekki saman fé á þeim bransa. Það er
svo mikil blekldng í þessum heimi.
Manni er lofað öllu fögm en þegar
upp er staðið em launin ekki há. Þeir
gæta sin nefnilega á að minnast ekld á
kostnaðinn sem allur er dreginn frá
latmunum. En það var prýðisreynsla
fyrir mig," segir Nanna og neitar því
ekld að freistingamar hafi verið við
hvert götuhom. Henni hafi ekki
reynst erfitt að standast þær.
,Ætli sú ákvörðun mín að drekka
ekld áfengi hafi ekki haft þau áhrif að
ég var alltaf með heila hugsun og gat
því notað dómgreindina rétt," segir
hún og bætir við að fólkið hennar hafi
ávallt treyst henni. „Ég er þeirrar
skoðunar að einmitt það hafi hjálpað
mér mikið þegar ég var ungUngur.
Mér var alltaf bent á að bera sjálf
ábyrgð á mínum ákvörðunum."
Oliver góður faðir og eigin-
maður
Eftir að Nanna kom frá Mílanó 19
ára gömul kynntist hún Oliver Pálma-
syni sem síðan hefúr fylgt henni. Þau
bjuggu um nokkurra ára skeið í Þýska-
landi og þar tók Nanna upp fyrri
starfa.
„Það var gott að vinna fyrir Þjóð-
verja. Þeir vom nákvæmir, heiðarlegir
og allt stóðst sem þeir sögðu. Þar lærði
ég að bera virðingu fyrir tírna annarra.
Þeir höfðu þann hátt á að ef ég kom
klukkustund eða tveimur of seint í
töku þá var það mitt að greiða öllum
kaup þann tíma sem beðið var. Það
lætur maður ekki henda sig nema
einu sinni. Ég þoldi þetta ekki fyrst en
síðan áttaði ég mig á því hve þægilegt
það er að vera með allt sitt á hreinu;
aldrei vesen og leiðindi," segir hún.
í Þýskalandi bjuggu þau í
Múnchen og nutu lífsins. Eva, dóttir
Olivers, var einnig dugleg að
heimsækja þau til Þýskalands. Nanna
segir að hún hafi haíft það mjög gott í
fyrirsætubransanum, nóg að gera og
launin fín. „í Þýskalandi er hins vegar
ekki nein von um að verða topp-
módel. Þá fer maður til Parísar eða
New York. Ég kunni hins vegar vel
þeim störfum sem ég var í og ferðaðist
mjög mikið vegna þeirra," segir hún
en mest starfaði hún fyrir stórfyrir-
tæki. Þau hjónakom ferðuðust einnig
mikið og áttu bæði Chopper-mótor-
hjól sem þau geystust á um þjóðvegi
Evrópu.
„Við fórum um allt á hjólunum og
það vom yndislegar stundir sem við
áttum í ferðum okkar á þessum árum.
Stundum fórum við aðeins á einu
hjóli og þá þurfti ég að vera útsjónar-
söm við að pakka niður," segir Nanna
og hlær. Hún segir þau hafa eignast
marga góða vini sem þau haldi enn
miklu sambandi við en þau fóru það-
an á réttum tíma og komu heim tíl að
láta að sér kveða í kaffimenningu
þjóðarinnar.
Byggja upp fyrirtækið
KafB Roma var áður bakarí við
Rauðarárstíginn undir öðm nafni.
Nanna og Oliver keyptu það og
breyttu því í kaffihús og bakarí þar
sem hægt er að fá allar tegundir af há-
gæðakaffi.
„Það var ofsalega gaman og mér
þyldr alltaf vænt um Kaffi Roma. Það
er eins og bamið mitt. Þangað kemur
fólk úr öllum stéttum þjóðfélagsins og
drekkur kaffi og með því. Sumir vilja
bara gamla góða uppáhellinginn og
viija ekkert með hitt hafa. Þannig er
það en mér finnst samt að íslendingar
séu alltaf að átta sig betur og betur á
því hvað kaffi getur verið fjölbreytt.
Við erum með frábært starfsfólk sem
er vel þjálfað í því að búa til úrvalskaffi
byggt á ítölskum kaffihefðum," segir
Nanna og það em orð að sönnu; kaff-
ið er gott á Kaffi Roma.
Skömmu síðar opnuðu þau Kaffi
Roma í Kringlunni sem gengið hefur
vel. Nanna segir að þau Oliver hafi
verið frá upphafi ákveðin í að standa
að rekstrinum af ábyrgð.
„Það þýðir lítið að stofiia fyrirtæki
og ætla svo að kaupa sér hús og bíl og
fara að lifa lífinu. Þannig gengur það
einfaldlega ekki upp," segir hún og
bendir á að þau búi enn í lítilli
blokkaríbúð í Hlíðunum þó að með
dætmnum þremur séu þau oft fimm í
heimili. „Sá tími kemur að við stækk-
um við okkur, það er hins vegar svo
margt annað í augnablikinu sem er
mikilvægara en nokkrir fermetrar til
eða frá."
Nanna og Oliver „Ég elska
manninn minn og við erum
mjög ánægð saman."
Þau hafa byggt upp kaffihúsa-
reksturinn saman og eru mjög
samrýmd.
Nanna með Evu dóttur Olivers á
meðan þau dvöldu f Þýskalandi
Hún krúsaði um allt á mótorhjóiinu á
meðan þau bjuggu í Þýskalandi.
Segafredo á Lækjartorgi
Segafredo er nýjasta fjöðurin £
hatti þeirra Nönnu og Olivers. Það er
hluti af ítalskri keðju sem þau kynnt-
ust í Þýskalandi en þau sátu oft á
Segafredo í Múnchen og drukku kaffi.
„Við vorum ofsalega hrifin af þessum
kaffihúsum. Á Segafredo getur þú
verið viss um að fá það besta bæði
hvað varðar kaffið svo og allt annað
sem boðið er upp á. Við ræddum oft
um að ef við flyttum til íslands mynd-
um við opna slfkan stað, sem á end-
anum varð til þess að við fluttum
gagngert tfl landsins með Segafredo-
drauminn í maganum. Draumurinn
varð að veruleika og í vor opnuðum
við á Lækjartorginu," segir Nanna og
greinilegt er að hún talar um það sem
skiptir hana máli.
Á Segafredo er allt ítalskt. Bæði
kökur og meðlæti koma beint frá ítal-
íu og kaffið vitaskuld líka. „Hjá okkur
starfar fólk sem er menntað í að laga
gott kaffi, undir leiðsögn Ásu Jelenu
kaffimeistara. Við eigum nú þegar
mjög breiðan hóp fastra kúnna sem
koma á hverjum degi eða oftar tfl að
fá bollann sinn. ítalir sem hér eru bú-
settir koma mikið og ferðamenn sóttu
okkur heim í sumar ásamt fólki úr öll-
um stéttum þjóðfélagsins sem leggur
leið sína um hjarta borgarinnar á
hverjum degi," segir Nanna og er
himinlifandi yfir viðtökunum á Sega-
fredo.
Eignaðist börnin seint
Nanna var orðin 28 ára þegar hún
eignaðist fyrsta bamið. Hún hafði þá
notið þess að ferðast og lifa lífinu með
manni sínum. Það var kominn tími tfl
að eignast böm saman og þau vom
meira en reiðubúin. Fyrir tveimur
árum eignuðust þau litla stúlku og
einu og hálfu ári síðar aðra. Nanna
Sýslumaðurinn á Akranesi
Stillholti 16-18, 300 Akranes,
s: 431 1822
UPPBOÐ
Framhald uppboðs verður á nýsmíði nr. 40,
sk.skr.nr. 7539, þingl. eig. Knörr ehf, gerðar-
beiðandi Akraneskaupstaður, miðvikudaginn 8.
september 2004, á skrifstofu sýslumanns að
Stillholti 16-18, kl. 11:30
Framhald uppboðs á eftirfarandi eignum verð-
ur háð á þeim sjálfum, sem hér segir
Einigrund 7, fastanr. 210-2625, Akranesi, þingl.
eig. Hjörtur Hilmarsson, gerðarbeiðendur
íbúðalánasjóður og Og fjarskipti hf, miðviku-
daginn 8. september 2004 kl. 10:00.
Jaðarsbraut 35, fastanr. 210-0965, Akranesi,
þingl. eig. Guðni Jónsson og Ingveldur M
Sveinsdóttir, gerðarbeiðendur Akraneskaup-
staður, íbúðalánasjóður, Lífeyrissjóður Akranes-
kaupst, Sýslumaðurinn á Akranesi og Söfnunar-
sjóður lífeyrisréttinda, miðvikudaginn 8. sept-
ember 2004 kl. 10:30.
Lerkigrund 1, fastanr. 210-2662, Akranesi,
þingl. eig. Jenný Una Sveinsdóttir, gerðarbeið-
endur Akraneskaupstaður, íbúðalánasjóður og
Lerkigrund 1, húsfélag, miðvikudaginn 8. sept-
ember 2004 kl. 11:00.
Skólabraut 2-4, fastanr. 210-2213, Akranesi,
þingl. eig. Útlit ehf, gerðarbeiðandi Akranes-
kaupstaður, miðvikudaginn 8. september 2004
kl. 13:00.
Vesturgata 83, fastanr. 210-1148, Reykjavík,
þingl. eig. Vigdís K Sigurðardóttir og Anton Þór
Harðarson, gerðarbeiðendur Akraneskaupstað-
ur, íslandsbanki hf og Landsbanki íslands hf,
miðvikudaginn 8. september 2004 kl. 14:00.
Sýslumaðurinn á Akranesi,
2. september 2004.
Ég varsvo mikill strák-
ur í mér og var heil-
mikið með strákunum
því það kom fyrir að
mæðurnar vildu ekki
að ég léki við dætur
þeirra; svo uppátækja-
söm var ég.
var því allt í einu orðin tveggja barna
móðir, bundin heima. „Ég hef notíð
þess mjög að vera heima með bömin
og lífið hefur breyst mikið við tilkomu
þeirra. Ég hlakka alltaf tfl að koma
heim ef ég skrepp frá og lífið snýst
meira eða minna um þær. Oliver er
yndislegur faðir og eiginmaður og ég
gæti ekki verið hamingjusamari,"
segir Nanna. Henni finnst fátt
skemmtilegra en góðar stundir með
fjölskyldu, vinum og öðru áhuga-
verðu fólki. Skemmtanalífið er hins
vegar í lágmarki. „Það var æðislega
gaman á meðan á því stóð og við nut-
um þess að skemmta okkur. Nú hefur
nýtt hlutverk tekið við sem ég hef
miklu meiri ánægju af, maður nýtur
annarra hluta betur og öðruvísi með
árunum. Eins og er á reksturinn og
fjölskyldan hug minn allan. En þegar
færi gefst kaupi ég mér kannski ferða-
hjól og trylli á því um hálendið.
Hvað bíður svo handan við hornið
er ómögulegt að segja. Það verður að
koma í ljós en ég er ung enn og ætla
að halda áfram að byggja upp fyrir-
tæki okkar og njóta þess sem lífið hef-
ur upp á að bjóða," segir Nanna sem
ljómar af ánægju og hamingju. Það er
ekki hægt að biðja um meira.